Ամբարձ Դաւիթ զաչս իւր եւ ետես զհրեշտակն Տեառն, զի կայր ի մէջ երկնի եւ երկրի, եւ սուրն իւր ձգեալ ի ձեռին իւրում, եւ կարկառեալ ի վերայ Երուսաղեմի. եւ անկան Դաւիթ եւ ծերքն զգեցեալ քուրձս ի վերայ երեսաց իւրեանց։
Եւ բարկացաւ սրտմտութեամբ Տեառն զօրութեանց ի վերայ ժողովրդեան իւրոյ, եւ արկ զձեռն իւր ի վերայ նոցա եւ սատակեաց զնոսա, բարկացաւ ի վերայ լերանց՝՝, եւ եղեն դիակունք նոցա իբրեւ աղբ զճանապարհաւ. ի վերայ այսր ամենայնի ոչ դարձաւ սրտմտութիւն նորա, այլ տակաւին ձեռն իւր բարձրացեալ է։
զԱսորեստան՝՝ յելիցն արեւու, եւ զՅոյնս ի մտիցն արեւու. ոյք ուտէին զԻսրայէլ բերանալիր ամենայն բերանով։ Ի վերայ այսր ամենայնի ոչ դարձաւ բարկութիւն նորա, այլ տակաւին ձեռն իւր բարձրացեալ է։
Վասն այսորիկ ի վերայ երիտասարդաց նոցա ոչ եղիցի ուրախ Աստուած, եւ որբոց նոցա եւ այրեաց մի՛ ողորմեսցի, զի ամենեքին անօրէնք են եւ չարք, եւ ամենայն բերան խօսի զանիրաւութիւն։ Ի վերայ այսր ամենայնի ոչ դարձաւ բարկութիւնն, այլ տակաւին ձեռն իւր բարձրացեալ է։
զի կերիցէ Մանասէ զԵփրեմ, եւ Եփրեմ զՄանասէ, եւ ի միասին պաշարեսցեն զՅուդա։ Ի վերայ այսր ամենայնի ոչ դարձաւ բարկութիւն նորա, այլ տակաւին ձեռն իւր բարձրացեալ է։
Ահաւադիկ ամենայն կանայք որ մնացեալ են ի տան թագաւորիդ Յուդայ, հանցին առ իշխանս արքային Բաբելացւոց. եւ նոքա ասիցեն. Խաբեցին զքեզ եւ յաղթեցին քեզ արք խաղաղարարք, եւ արկցեն ի գայթակղութիւն զոտս քո, եւ դարձցին ի քէն՝՝։
Եւ զամենայն կանայս քո եւ զորդիս քո հանցեն առ Քաղդէացիսն, եւ դու ոչ ապրեսցիս ի ձեռաց նորա. զի ի ձեռս թագաւորին Բաբելացւոց ըմբռնեսցիս, եւ քաղաքս այրեսցի հրով։
Վասն այսորիկ այսպէս ասէ Տէր. Ահա զբարկութիւն եւ զսրտմտութիւն իմ հեղից ի վերայ տեղւոյդ այդորիկ, ի վերայ մարդոյ եւ անասնոյ, եւ ի վերայ փայտի ագարակի, եւ ի վերայ արդեանց երկրի, բորբոքեսցի եւ ոչ շիջցի։
Վասն այնորիկ տաց զկանայս նոցա այլոց, եւ զագարակս նոցա օտար ժառանգաց. զի ի փոքուէ մինչեւ ի մեծամեծս նոցա՝ ամենայն ոք ագահէ զագահութիւն. ի մարգարէէ մինչեւ ցքահանայն՝ ամենայն ոք առնէ անիրաւութիւն։
Յաւուր յայնմիկ առից ի վերայ ձեր առակ. ողբասցեն ողբս ձայնիւ, եւ ասասցեն. Թշուառութեամբ թշուառացաք։ Մասն ժողովրդեան իմոյ լարով չափեցաւ, եւ ոչ ոք էր որ արգելոյր զնա դարձուցանել. անդք մեր բաժանեցան՝՝։
Եւ եղիցի զօրութիւն նոցա ի յափշտակութիւն, եւ տունք նոցա յապականութիւն. շինեսցեն տունս, եւ մի՛ բնակեսցեն ի նոսա, տնկեսցեն այգիս, եւ մի՛ արբցեն զգինի նոցա։
Եւ ձգեցից զձեռն իմ ի վերայ Յուդայ, եւ ի վերայ ամենայն բնակչաց Երուսաղեմի. եւ բարձից ի տեղուջէդ յայդմանէ զանուն Բահաղու, եւ զանուն քրմացն հանդերձ քահանայիւքն,