Եւ պատուէր ետ արքայ Քեղկեայ քահանայի մեծի եւ քահանայիցն երկրորդաց եւ պահապանաց կշռոյն՝ հանել ի տաճարէն Տեառն զամենայն անօթ գործեալ Բահաղու եւ անտառացն եւ զօրութեան երկնից. եւ այրեաց զնոսա արտաքոյ Երուսաղեմի ի Սադեմովթ Կեդրոնի, եւ արկ զմոխիր նոցա ի Բեթէլ։
Զի այսպէս ասէ Տէր. Ահաւադիկ ես տաց զքեզ ի գերութիւն հանդերձ ամենայն բարեկամօք քովք՝՝, եւ անկցին ի սուր թշնամեաց իւրեանց, եւ աչք քո տեսցեն. եւ զքեզ՝՝ եւ զամենայն տունդ Յուդայ տաց ի ձեռս թագաւորին Բաբելացւոց, եւ գերեսցեն զնոսա ի Բաբելոն, եւ կոտորեսցեն զնոսա սրով։
Այսպէս ասէ Տէր զօրութեանց՝ Աստուած Իսրայելի. Փոխանակ զի առաքեցեր դու յանուն իմ թուղթս առ ամենայն ժողովուրդն յԵրուսաղէմ, եւ ես ոչ առաքեցի զքեզ յանուն իմ,՝՝ եւ առ Սոփոնիա որդի Մաասայ քահանայ եւ առ ամենայն քահանայսն ասել.
Եւ զՍեդեկիա արքայ Հրէաստանի եւ զիշխանս նորա տաց ի ձեռս թշնամեաց իւրեանց, եւ ի ձեռս խնդրողաց անձանց նոցա, եւ ի ձեռս զօրու արքային Բաբելացւոց, որ եկեալ հասեալ են ի վերայ նոցա՝՝։
ածի ի տուն Տեառն, ի դահլիճ որդւոյն Անանայ որդւոյ Գոդողեայ առն Աստուծոյ, որ էր մերձ ի տուն իշխանացն, ի վերայ ապարանիցն Մայասայ՝ որդւոյ Սելովմայ վտառապահի։
Եւ առաքեաց արքայ Սեդեկիա զՅովաքազ զորդի Սեղեմեայ, եւ զՍոփոնիա որդի Մաասեայ զքահանայ առ Երեմիա մարգարէ եւ ասէ. Կաց դու յաղօթս ի վերայ մեր առ Տէր Աստուած մեր։
Եւ յամսեանն հինգերորդի, որ օր տասն էր ամսոյն, այն ամ իննուտասն էր Նաբուքոդոնոսորայ արքային Բաբելացւոց, եկն Նաբուզարդան դահճապետ որ կայր առաջի արքային Բաբելացւոց,
Բայց յաղքատաց ժողովրդեանն եւ ի մնացորդաց, եւ զսինլքորսն որ մնացին ի քաղաքին, եւ զփախստականս որ փախեան առ արքայն Բաբելացւոց, եւ զմնացորդս ժողովրդեանն եթող Նաբուզարդան դահճապետ։
Այսպէս ասէ Տէր Տէր. Ահաւասիկ ես ի վերայ հովուացդ, եւ պահանջեցից զխաշինս իմ ի ձեռաց դոցա, եւ դադարեցուցից զդոսա յարածելոյ զխաշինս իմ, եւ ոչ եւս արածեսցեն զնոսա. եւ փրկեցից զխաշինս իմ ի ձեռաց դոցա, եւ ոչ եւս եղիցին դոցա ի կերակուր։