Եւ ասասցես ցնոսա. Այսպէս ասէ Տէր. Ահա ես լնում զամենայն բնակիչս երկրիդ այդորիկ, եւ զթագաւորս որդիս Դաւթի որ նստին յաթոռ նորա, եւ զքահանայս եւ զմարգարէս, եւ զՅուդա՝՝ եւ զամենայն բնակիչս Երուսաղեմի արբեցութեամբ։
ահաւասիկ ես առաքեմ, եւ առից զամենայն ազգս հիւսիսոյ, ասէ Տէր, եւ զՆաբուքոդոնոսոր արքայ Բաբելացւոց զծառայ իմ, եւ ածից զնոսա ի վերայ երկրիդ այդորիկ եւ ի վերայ բնակչաց դորա, եւ ի վերայ ամենայն ազգաց որ շուրջ զդովաւ. եւ աւերեցից զդոսա, եւ տաց զդոսա յապականութիւն եւ ի շչիւն եւ ի նախատինս՝՝ յաւիտենից։
Եւ ի ձայն արուեստականաց նուագէին՝՝. եւ առ այն արամբք՝ այլ եւս բազմութեան արանց գինեմոլաց եկելոց յանապատէ տայիր՝՝ ապարանջանս ի ձեռս նոցա եւ պսակ պարծանաց ի գլուխս նոցա։
Եւ այլ հրեշտակ երկրորդ գայր զհետ նորա եւ ասէր. Անկաւ, անկաւ Բաբելոն մեծն, ի գինւոյ արբեցութենէ՝ ի ցասմանէ՝ ի պոռնկութենէ իւրմէ՝ որ արբեցոյց զամենայն հեթանոսս՝՝։
Եւ կինն զգեցեալ էր ծիրանիս եւ կարմիրս, եւ զարդարեալ ոսկւով եւ մարգարտով եւ ակամբք պատուականօք, ունելով բաժակ ոսկի ի ձեռին իւրում, եւ լի էր գարշելի եւ անմաքուր պոռնկութեամբ։
եւ լոյս ճրագի եւ ձայն երկանի՝՝ այլ ոչ եւս երեւեսցի ի քեզ, եւ ձայն փեսայի եւ ձայն հարսին այլ ոչ եւս լուիցի ի քեզ. եւ ոչ՝՝ վաճառականք քո փառաւորք եւ՝՝ մեծամեծք երկրի, որ զուարճացեալ էին ի քեզ,՝՝ վասն զի կախարդութեամբ դեղատուութեան քո մոլորեցան ամենայն ազգք։
Վասն զի ի բարկութենէ գինւոյ պոռնկութեան նորա արբին ամենայն ազգք, եւ թագաւորք երկրի որ ընդ նմա պոռնկեցան. եւ վաճառականք երկրի ի նորա զօրութեանն յօրանալոյ մեծացան։