44 Եւ խնդրեցից զվրէժ ի Բելայ ի Բաբելոն, եւ հանից զոր եկուլն ի բերանոյ նորա, եւ մի՛ եւս ժողովեսցին առ նա ազգք. նա եւ պարիսպքն Բաբելացւոց անկան։
Եւ մասն ինչ ի սպասուց տանն Տեառն տարաւ ի Բաբելոն, եւ եդ զայն ի տաճարին իւրում որ ի Բաբելոն։
Մեծութիւն անիրաւութեամբ ժողովեալ՝ փսխեսցի, ի տանէ նորա կորզեսցէ զնա հրեշտակ։
Զի եղիցի յաւուրս յետինս յայտնի լեառն Տեառն, եւ տուն Աստուծոյ՝՝ ի վերայ գլխոց լերանց, եւ բարձրասցի ի վերայ բլրոց, եւ եկեսցեն ի նա ամենայն հեթանոսք։
եւ տեսի զի գայր նոյն հեծեալ երկձի.՝՝ պատասխանի ետ եւ ասէ. Անկաւ կործանեցաւ Բաբելոն, եւ ամենայն պատկերք նորա եւ ձեռագործք իւր՝՝ կործանեցան յերկիր։
Յայնժամ տեսցես եւ խնդասցես, երկիցես եւ զարհուրեսցիս ի սրտի քում. զի փոխեսցի ի քեզ մեծութիւն ծովու եւ ազգաց եւ ժողովրդոց։
Խրախոյս բարձէք շուրջ զնովաւ, զի լքան ձեռք իւր. անկան մահարձանք, եւ կործանեցան պարիսպք նորա, զի վրէժխնդրութիւն յԱստուծոյ է. խնդրեցէք վրէժս ի դմանէ, որպէս արարն՝ արարէք դմա։
Պատմեցէք յազգս, եւ լու արարէք, նշան կանգնեցէք, լսելի արարէք. մի՛ ծածկիցէք, ասասջիք. Առաւ Բաբելոն, յամօթ եղեւ Բէլ, փափուկքն աներկեւղք, մատնեցաւ՝՝ Մերովդաք, յամօթ եղեն կուռք նորա, ամաչեցին գարշելիք նորա։
Սնոտի են, գործք ձաղանաց, ի ժամանակի այցելութեան իւրեանց կորիցեն։
Եկեր զիս, եհաս ի վերայ իմ, բաժանեաց՝՝ զիս Նաբուքոդոնոսոր արքայ Բաբելացւոց. կացոյց զիս իբրեւ զաման մի ունայն, եկուլ զիս իբրեւ զվիշապ, ելից զկուշտ իւր ի փափկութենէ իմմէ։
Վասն այնորիկ ահա աւուրք գան, ասէ Տէր, եւ արարից հանդէս ի վերայ դրօշելոցն Բաբելացւոց, եւ ամենայն երկիր նորա ամաչեսցէ, եւ ամենայն վիրաւորք նորա անկցին ի միջի նորա։
Եւ եթէ բարձրասցի Բաբելոն իբրեւ զերկինս, եւ եթէ ամրացուսցէ զբարձրութիւն զօրութեան իւրոյ, յինէն եկեսցեն նմա սատակիչք, ասէ Տէր։
Այսպէս ասէ Տէր զօրութեանց. Պարիսպն Բաբելոնի լայնեցաւ, կործանելով կործանեսցի, եւ դրունք նորա բարձունք հրով այրեսցին. եւ ջանասցին ժողովուրդք ընդունայն, եւ ազգ ի սկզբան սատակեսցին՝՝։