Այսպէս ասէ Տէր Աստուած, որ փրկելոցն է զձեզ՝՝ Սուրբն Իսրայելի. Վասն ձեր առաքեցի ի Բաբելոն, եւ ընդոստուցի փախստական զամենեսեան. եւ Քաղդէացիքն նաւուք պաշարեսցին.
սուր ի վերայ երիվարաց եւ կառաց նորա. սուր ի վերայ նահատակաց նոցա, եւ՝՝ ի վերայ ամենայն խառնաղանճիցն որ ի մէջ նորա, եւ եղիցին իբրեւ զկանայս. սուր ի վերայ գանձուց նորա, եւ յափշտակեսցին.
Եւ ասէ. Զի՞նչ տեսանես, Ամովս։ Եւ ասեմ. Գործի հաւորսաց՝՝։ Եւ ասէ ցիս Տէր. Հասեալ է վախճան ի վերայ ժողովրդեան իմոյ Իսրայելի, եւ ոչ եւս յաւելցի անցուցանել զնովաւ։
Եւ եկն մի ոմն յեւթն հրեշտակացն որք ունէին զեւթն սկաւառակսն, խօսեցաւ ընդ իս եւ ասէ. Եկ այսր, եւ ցուցից քեզ զդատաստանս մեծ պոռնկին որ նստի ի վերայ ջուրց բազմաց.
Եւ արկցեն հող ի վերայ գլխոց իւրեանց, եւ գուժալով ձայնիւ մեծաւ, լալով եւ սգալով ասասցեն, Վա՜յ, վա՜յ, քաղաք մեծ, որով ամենեքեան մեծանայաք՝ որք ունէաք զնաւս ի ծովս վասն պատուականութեան քո, զի՞ ի միում ժամու ապականեալ կործանեցար՝՝։