Եւ ածից ի վերայ Եղամայ չորս հողմս ի չորից կողմանց երկնից, եւ ցրուեցից զնոսա ընդ ամենայն հողմս ընդ այնոսիկ. եւ ոչ իցէ ազգ յոր ոչ հասանիցեն թափառականքն Եղամայ։
Զի ահաւասիկ ես յարուցից եւ ածից ի վերայ Բաբելացւոց զժողովս ազգաց մեծամեծաց յերկրէ հիւսիսոյ, եւ ճակատեսցին զնովաւ. եւ անտի ըմբռնեսցի, իբրեւ նետ իմաստուն պատերազմողի՝ որ ոչ դարձցի ունայն։
Եւ բեկաւ ի բարկութեան եւ յերկիր կործանեցաւ, եւ հողմ խորշակի ցամաքեցոյց զշառաւիղս նորա. խնդրեցաւ ի նմանէ վրէժ, եւ ցամաքեցաւ գաւազան՝՝ զօրութեան նորա, եւ հուր մաշեաց զնա։
Քանզի նա ի մէջ եղբարց զատուսցէ՝՝, ածցէ ի վերայ նորա Տէր հողմ խորշակի յանապատէ, եւ ցամաքեցուսցէ զերակս նորա, եւ աւերեսցէ զաղբեւրս նորա, սա ցամաքեցուսցէ զերկիր նորա եւ զամենայն անօթս նորա ցանկալիս՝՝։