Ահաւասիկ ես ի վերայ քո, լեառնդ ապականիչ, ասէ Տէր, որ ապականէիր զամենայն երկիր. եւ ձգեցից զձեռն իմ ի վերայ քո, եւ թաւալեցուցից զքեզ ի վիմացդ, եւ տաց զքեզ ի լեառն այրեցեալ.
խօսեաց եւ ասասցես. Այսպէս ասէ Տէր Տէր. Ահաւասիկ ես ի վերայ քո, փարաւոն արքայ Եգիպտացւոց, վիշապդ մեծ՝ որ նստիս ի մէջ գետոց, որ ասես թէ իմ են գետքս եւ ես արարի զսոսա՝՝։
Ահաւասիկ ես ի վերայ քո, ասէ Տէր ամենակալ, եւ այրեցից ծխով զբազմութիւն քո՝՝, եւ կերիցէ սուր զառեւծս քո. եւ բարձից յերկրէ զորս քո, եւ ոչ եւս լուիցին գործք քո՝՝։
Ահաւասիկ ես ի վերայ քո, ասէ Տէր Աստուած ամենակալ. եւ յայտնեցից զյետուստ քո, եւ արկից զերեսօք քովք. եւ ցուցից ազգաց զամօթ քո, եւ թագաւորութեանց զանարգանս քո։