Եւ անցից ընդ ամենայն երկիրդ Եգիպտացւոց ի գիշերիս յայսմիկ, եւ հարից զամենայն անդրանիկ երկրիդ Եգիպտացւոց ի մարդոյ մինչեւ յանասուն. եւ յամենայն դիսն Եգիպտացւոց արարից վրէժխնդրութիւն. զի ես եմ Տէր։
Զի ահաւասիկ ես յարուցից եւ ածից ի վերայ Բաբելացւոց զժողովս ազգաց մեծամեծաց յերկրէ հիւսիսոյ, եւ ճակատեսցին զնովաւ. եւ անտի ըմբռնեսցի, իբրեւ նետ իմաստուն պատերազմողի՝ որ ոչ դարձցի ունայն։
եւ ասասցես. Տէր դու խօսեցար ի վերայ տեղւոյս այսորիկ սատակել զսա, մի՛ եւս լինել ի սմա բնակիչ ի մարդոյ մինչեւ յանասուն. զի յապականութիւն յաւիտենից եղիցի։
Վասն այսորիկ այսպէս ասէ Տէր. Ահա զբարկութիւն եւ զսրտմտութիւն իմ հեղից ի վերայ տեղւոյդ այդորիկ, ի վերայ մարդոյ եւ անասնոյ, եւ ի վերայ փայտի ագարակի, եւ ի վերայ արդեանց երկրի, բորբոքեսցի եւ ոչ շիջցի։
Կոծ առէք ի վերայ լերանց, եւ ձայնս ի վերայ բլրոց անապատի. ողբացէք, քանզի պակասեցին առ ի չգոյէ մարդկան անցաւորաց, եւ ոչ լուան զձայնս ստացուածոց՝՝. ի թռչնոց երկնից մինչեւ ցանասունս յիմարեցան եւ՝՝ գնացին։