25 Եբաց Տէր զգանձս իւր, եւ եհան զանօթս բարկութեան իւրոյ. զի գործ Տեառն զօրութեանց է յերկրին Քաղդէացւոց։
Վասն այսորիկ ոչ երկիցուք մեք ի խռովել երկրի, ի փոփոխել լերանց ի սիրտ ծովու։
Գնացք գետոց ուրախ առնեն զքաղաքն Աստուծոյ, եւ սուրբ արար զյարկս իւր Բարձրեալն՝՝։
Զի որ ըմբռնեսցի՝ ի պարտութիւն մատնեսցի, եւ ժողովեալքն՝՝ ի սուր անկցին։
Խրախոյս բարձէք շուրջ զնովաւ, զի լքան ձեռք իւր. անկան մահարձանք, եւ կործանեցան պարիսպք նորա, զի վրէժխնդրութիւն յԱստուծոյ է. խնդրեցէք վրէժս ի դմանէ, որպէս արարն՝ արարէք դմա։
Ցրուեսցես դու ինձ զանօթս պատերազմիդ, եւ ցրուեցից ես ի քեզ զազգս. եւ բարձից ի միջոյ քումմէ զթագաւորս,
Ահաւասիկ ես ի վերայ քո, լեառնդ ապականիչ, ասէ Տէր, որ ապականէիր զամենայն երկիր. եւ ձգեցից զձեռն իմ ի վերայ քո, եւ թաւալեցուցից զքեզ ի վիմացդ, եւ տաց զքեզ ի լեառն այրեցեալ.
զի սատակեաց Տէր զԲաբելոն, եւ կորոյս ի նմանէն զձայն մեծ, զգոչիւն ալեաց իւրոց, իբրեւ ջուրք բազումք ետուն զբարբառ սատակման նորա՝՝։
Եթէ հարկանիցի՞ փող ի քաղաքի, եւ ազգն ոչ խռովեսցի. եթէ իցե՞ն չարիք ի քաղաքի եւ Տեառն չիցէ արարեալ։
Վասն այնորիկ ի միում աւուր եկեսցեն ի վերայ դորա հարուածք՝ մահ եւ սուգ եւ սով, եւ ի հուր այրեսցի. զի հզօր է Տէր Աստուած որ դատեցաւն զդա։