Եւ արդ մի՛ խստացուցանէք զպարանոցս ձեր. տուք փառս Աստուծոյ՝՝, եւ մտէք ի սրբութիւնս նորա զոր սրբեաց յաւիտեան, եւ ծառայեցէք Տեառն Աստուծոյ ձերում, եւ դարձուսցէ ի ձէնջ զբարկութիւն սրտմտութեան իւրոյ։
Եւ զգեցաւ իբրեւ զրահս զարդարութիւն, եւ եդ ի գլուխ իբրեւ զսաղաւարտ զփրկութիւն, եւ արկաւ զիւրեւ հանդերձ եւ պատմուճան վրէժխնդրութեան՝ հատուցանել զհատուցումն.
Զի օրն այն Տեառն Աստուծոյ մերոյ՝ օր վրէժխնդրութեան է, առնուլ վրէժ ի թշնամեաց իւրոց. եւ կերիցէ սուր եւ յագեսցի, եւ արբեսցի յարենէ նոցա. զի զոհ Տեառն զօրութեանց է յերկրէն հիւսիսոյ ի վերայ գետոյն Եփրատայ։
Ահաւադիկ իբրեւ զառեւծ ելցէ ի յորձանացն Յորդանանու ի տեղին Եթամայ. զի՝՝ երագ երագ հալածեցից զնոսա ի նմանէ, եւ զամենայն երիտասարդս յարուցից ի վերայ նորա՝՝. զի ո՞վ ոք է իբրեւ զիս, եւ ո՞վ ընդդէմ դառնայցէ ինձ, եւ ո՞վ ոք հովիւ կայցէ ինձ հակառակ՝՝։
Ահաւասիկ ես ի վերայ քո, լեառնդ ապականիչ, ասէ Տէր, որ ապականէիր զամենայն երկիր. եւ ձգեցից զձեռն իմ ի վերայ քո, եւ թաւալեցուցից զքեզ ի վիմացդ, եւ տաց զքեզ ի լեառն այրեցեալ.
Փախերուք ի միջոյ Բաբելոնի, եւ ապրեցուցէք իւրաքանչիւր զանձն իւր, եւ մի՛ կործանիցիք յանիրաւութեանց նորա. զի ժամանակ վրէժխնդրութեան է նորա ի Տեառնէ, զհատուցումն նորա ինքն հատուսցէ։
Ընդ աջմէ իւրմէ ելին նմա հմայքն ի վերայ Երուսաղեմի, արկանել պատնէշ, բերանալիր գոչել, բարձրացուցանել զձայն աղաղակի. արկանել խից ի վերայ դրանց նորա, եւ արկանել հող եւ շինել նետակալս։
Ուրախ լերուք, ազգք, ընդ ժողովրդեան նորա, եւ զօրացուսցեն զնա ամենայն հրեշտակք Աստուծոյ, զի խնդրի վրէժ արեան որդւոց նորա. եւ խնդրեսցէ վրէժ եւ հատուսցէ դատաստանս թշնամեաց՝՝, եւ ատելեացն հատուսցէ եւ սրբեսցէ Տէր զերկիր ժողովրդեան իւրոյ։
Եւ աղաղակեաց ժողովուրդն, եւ հարին քահանայքն զփողսն. իբրեւ լուաւ ժողովուրդն զձայն փողոյն՝ աղաղակեաց ամենայն ժողովուրդն առհասարակ մեծ եւ ուժգին աղաղակաւ, եւ անկաւ պարիսպն շուրջանակի. եւ ել ամենայն ժողովուրդն ի քաղաքն իւրաքանչիւր հանդէպ իւր, եւ առին զքաղաքն.
Եւ աղաղակեսցեն առհասարակ ամենայն ժողովուրդն. եւ յաղաղակելն նոցա՝՝ կործանեսցին ինքնին պարիսպք քաղաքին ի ներքոյ նոցա. եւ մտցէ ամենայն ժողովուրդն դիմեալ իւրաքանչիւր հանդէպ երեսաց իւրոց ի քաղաքն։