Աղեղն եւ վաղակաւոր ի ձեռին իւրում, ժպիրհ է եւ մի՛ ողորմեսցի. ձայն նոցա իբրեւ զծով գոչեսցէ. հեծեալք յերիվարս, պատրաստեալք իբրեւ զհուր ի պատերազմ ի վերայ քո, դուստր Բաբելացւոց։
Զի ահաւասիկ ես յարուցից եւ ածից ի վերայ Բաբելացւոց զժողովս ազգաց մեծամեծաց յերկրէ հիւսիսոյ, եւ ճակատեսցին զնովաւ. եւ անտի ըմբռնեսցի, իբրեւ նետ իմաստուն պատերազմողի՝ որ ոչ դարձցի ունայն։
Զի ամպարշտութիւն Լիբանանու ծածկեսցէ զքեզ եւ թշուառութիւն գազանաց զարհուրեցուսցէ զքեզ՝ վասն արեանց մարդկան եւ ամպարշտութեան երկրի եւ քաղաքի եւ ամենայն բնակչաց նորա։
Զի դու կողոպտեցեր զազգս բազումս, եւ զքեզ կողոպտեսցեն ամենայն մնացորդք ժողովրդոց՝ վասն արեանց մարդկան, եւ ամպարշտութեան երկրի եւ քաղաքի եւ ամենայն բնակչաց նորա։
Եւ կանխեաց Դաւիթ ընդ առաւօտն, եւ եթող զոչխարսն ի տուարածականսն, առ եւ գնաց որպէս եւ հրամայեաց նմա Յեսսէ. եւ եկն ի տափարակն եւ ի զօրն որ ելանէր ի ճակատն, եւ աղաղակեցին ի պատերազմին,