30 Յիմարութիւնք եւ արհաւիրք եղեն ի վերայ երկրի.
Լուր, երկին, եւ ունկն դիր, երկիր, զի Տէր խօսեցաւ. Որդիս ծնայ եւ բարձրացուցի, եւ նոքա զիս անարգեցին։
Վասն այդորիկ այսպէս ասէ Տէր. Արդ աղէ հարցէք ընդ ազգս, ո՞վ ոք լուաւ այնպիսի արհաւիրս զոր արար յոյժ կոյսդ Իսրայելի։
Յիմարեցան՝՝ երկինք, վասն այսորիկ եւ սոսկացան յոյժ, ասէ Տէր.
Եւ ի մարգարէսն Երուսաղեմի տեսի արհաւիրս. զի շնային եւ երթային զհետ ստութեանց, եւ օգնական լինէին ձեռաց չարաց, առ ի չդառնալոյ իւրաքանչիւր ումեք ի ճանապարհէ իւրմէ չարէ. եղեն ինձ ամենեքին իբրեւ զՍոդոմ, եւ բնակիչք նորա իբրեւ զԳոմոր։
Ի տանն Իսրայելի տեսի զարհաւիրս. արդ պոռնկեցաւ Եփրեմ, եւ պղծեցաւ Իսրայէլ.