Եւ ասեմ. Ո՜վ, որ եսդ Տէր Տէր, ահա մարգարէքն ասեն նոցա թէ՝ Ոչ տեսջիք զսուր, եւ սով ոչ եղիցի ի միջի ձերում, զի ճշմարտութիւն եւ խաղաղութիւն տացի ի վերայ երկրի, եւ՝՝ ի տեղւոջդ յայդմիկ։
Վասն այսորիկ այսպէս ասէ Տէր ի վերայ մարգարէիցն, որ մարգարէանան յանուն իմ, եւ ես ոչ առաքեցի զնոսա եւ ոչ պատուիրեցի նոցա՝՝, որ ասեն թէ՝ Սուր եւ սով ոչ եղիցի յերկրիս յայսմիկ. յախտ ծիւրական մահու, եւ՝՝ ի սուր եւ ի սով սպառեսցին մարգարէքն այնոքիկ.
Եւ ասացին. Եկայք խորհեսցուք խորհուրդ ի վերայ Երեմիայի. զի ոչ կորնչին օրէնք ի քահանայէ, եւ խորհուրդ յիմաստնոց, եւ բան ի մարգարէէ. եկայք եւ հարցուք զնա լեզուաւ, եւ ոչ լուիցուք զամենայն բանս նորա։
յետ այլ եւս երկուց ամաց՝՝ աւուրց, եւ ես դարձուցից ի տեղիդ յայդ զամենայն սպաս տանն Տեառն, զոր միանգամ ա՛ռ Նաբուքոդոնոսոր արքայ Բաբելացւոց ի տեղւոջէդ յայդմանէ, եւ տարաւ ի Բաբելոն.
եւ ասեն Յեզոնիա որդի Ովսէի, եւ Յովնան որդի Կարէի, եւ ամենայն արք ամբարտաւանք՝ ցԵրեմիա. Սուտ խօսիս դու, ոչ առաքեաց զքեզ Տէր Աստուած մեր առ մեզ՝ ասել, թէ՝ Մի՛ մտանէք յԵգիպտոս բնակել անդ.