Եւ որդւոց հարճիցն իւրոց որ էին Աբրահամու՝ ետ Աբրահամ պարգեւս, եւ արձակեաց զնոսա յԻսահակայ որդւոյ իւրոյ, մինչդեռ ինքն կենդանի էր, ընդ արեւելս՝ յերկիրն արեւելից։
Եւ էին խաշինք նորա՝ եւթն հազար ոչխար, ուղտք երեք հազարք, լուծք եզանց հինգ հարեւր, եւ էշք մատակք արօտականք հինգ հարեւր. եւ սպասք բազում յոյժ, եւ գործք մեծամեծք էին նորա ի վերայ երկրի.՝՝ եւ էր այրն այն ազնուական քան զամենայն արեւելեայսն։
Մի՛ հայիք ընդ իս, զի ես սեւացեալ թխացայ, քանզի խեթիւ հայեցաւ ընդ իս արեգակն. որդիք մօր իմոյ մարտեան ընդ իս, եւ եդին զիս պահապան այգեստանի. զի զայգին իմ ոչ պահեցի։
Եւ թռիցեն նաւք այլազգեաց՝՝, եւ առցեն աւար միանգամայն զծովակողմն եւ զարեւելեայսն եւ զԵդովմայեցիսն՝՝, արկցեն զձեռս իւրեանց նախ ի Մովաբ. եւ որդիքն Ամովնայ յառաջագոյն հնազանդեսցին։