փոխանակ զի եթող զիս, եւ երկիր եպագ Աստարտայ գարշելւոյ՝՝ Սիդոնացւոց, եւ Քամովսայ կռոց Մովաբայ, եւ Մողքովմայ զազրոտւոյ որդւոցն Ամոնայ. եւ ոչ գնաց ի ճանապարհս իմ առնել ուղղութիւն առաջի իմ, եւ զճշմարտութիւնս եւ զդատաստանս իմ իբրեւ զԴաւիթ զհայր իւր։
Եւ ասէ Եղիա ցժողովուրդն. Կալարուք զմարգարէսն Բահաղու, եւ մի՛ ոք ապրեսցի ի նոցանէ։ Եւ կալան զնոսա. եւ իջոյց զնոսա Եղիա ի հեղեղատն Կիսոնի եւ կոտորեաց զնոսա անդ։
Եւ եղեւ բարկութիւն Տեառն ի վրայ Ամասեայ. առաքեաց առ նա մարգարէ եւ ասէ ցնա. Ընդէ՞ր խնդրեցեր դու զաստուածս ժողովրդեանն այնորիկ, որք ոչ փրկեցին զժողովուրդն իւրեանց ի ձեռաց քոց։
Ժողովեցարուք եւ եկայք, խորհեցարուք ի միասին, ապրեալքդ ի հեթանոսաց. ոչ ծանեան որ բարձեալ բերէին զփայտն դրօշեալ՝՝. եւ կային յաղօթս առ աստուածս որ ոչ փրկէին զնոսա։