Եւ եղեւ իբրեւ անցանէր ընդ այն արքայ, եւ նա աղաղակեաց առ արքայ եւ ասէ. Ծառայ քո ել ընդ զօրու ի պատերազմի, եւ ահա այր մի ած առ իս այր եւ ասէ. Պահեա զայրդ զայդ, ապա թէ զերծանելով զերծցի, եղիցի անձն քո ընդ անձին դորա, կամ տաղանդ մի արծաթոյ կշռեսցես։
Եւ ասէ ցնա. Այսպէս ասէ Տէր. Փոխանակ զի հաներ դու զայրն վնասակար ի ձեռաց իմոց, եղիցի անձն քո փոխանակ անձին նորա, եւ ժողովուրդ քո փոխանակ ժողովրդեան նորա։
Եւ տրտմեցաւ ի վերայ նորա այրն Աստուծոյ, եւ ասէ. Եթէ հարեալ էիր հնգիցս կամ վեցիցս, յայնժամ հարկանէիր զԱսորիս մինչեւ ի սպառ. եւ արդ երիցս հարցես զԱսորիս։
բայց դուք մի՛ դադարէք ի պնդելոյ զհետ թշնամեաց ձերոց, եւ հասէք ի վերջս նոցա, եւ մի՛ տայք նոցա թոյլ մտանել ի քաղաքս իւրեանց. քանզի մատնեաց զնոսա Տէր Աստուած ի ձեռս մեր։
Եւ արդ երթ եւ հարցես զԱմաղէկ եւ զՅարիմ եւ՝՝ զամենայն որ ինչ նորա իցէ. եւ մի՛ ապրեցուցանիցես ի նոցանէ, եւ սատակեսցես զնա եւ կորուսցես յառնէ մինչեւ ցկին եւ ի տղայոյ մինչեւ ցստնդիացն, եւ յարջառոյ մինչեւ ցոչխար եւ յուղտուէ մինչեւ ցէշ։
Եւ ապրեցոյց Սաւուղ եւ ամենայն ժողովուրդն զԱգագ կենդանի, եւ զընտիրս խաշանց եւ զանդւոց եւ զկերակրոց եւ զայգեաց եւ զամենայն բարութեանց՝՝, եւ ոչ կամեցաւ սատակել զնոսա. եւ զամենայն գործ զանարգ եւ զարհամարհեալ սատակեցին։