Եւ կոչեաց Աբեններ զՅովաբ եւ ասէ. Միթէ իսպա՞ռ ուտիցէ սուր, կամ թէ ո՞չ գիտիցես զի դառնութիւն լինի վախճանն. մինչեւ ցե՞րբ ոչ ասիցես ժողովրդեանն դառնալ ի հետոց եղբարց իւրեանց։
Խօսեաց ընդ որդիսն Իսրայելի, եւ դարձցին բանակեսցին դէմ յանդիման Հանգրուանին, ընդ Մագդովղ եւ ընդ ծովն. հանդէպ Բէեղսեպփովնայ, յանդիման նոցա բանակեսցիս առ ծովեզերբն։
Բանն Տեառն որ եղեւ առ Երեմիա ի վերայ ամենայն Հրէիցն որ բնակեալ էին յերկրին Եգիպտացւոց, եւ որք նստէին ի Մագդովղ եւ ի Տափնաս եւ ի Մեմփիս եւ յերկրին Պաթուրէս, եւ ասէ.
Զի օրն այն Տեառն Աստուծոյ մերոյ՝ օր վրէժխնդրութեան է, առնուլ վրէժ ի թշնամեաց իւրոց. եւ կերիցէ սուր եւ յագեսցի, եւ արբեսցի յարենէ նոցա. զի զոհ Տեառն զօրութեանց է յերկրէն հիւսիսոյ ի վերայ գետոյն Եփրատայ։
Եգիպտացւոց՝՝, ի վերայ զօրացն փարաւոնի Նեքաւովայ արքային Եգիպտացւոց, որ էր առ Եփրատ գետով ի Քարքամիս, զոր եհար Նաբուքոդոնոսոր արքայ Բաբելացւոց, յամին չորրորդի Յովակիմայ որդւոյ Յովսեայ արքայի Հրէաստանի։
Եւ դու, որդի մարդոյ, մարգարեաց եւ ասասցես. Այսպէս ասէ Տէր Տէր Աստուած՝ ցորդիսն Ամոնայ, եւ վասն նախատանացն նոցա, ասասցես. Սուր՝ սուր հանեալ ի սպանումն, մերկացեալ ի վախճան։
Այսպէս ասէ Տէր Տէր. Եւ կորուսից զգարշելիսն, եւ դադարեցուցից զմեծամեծս ի Մեմփացւոց, եւ զիշխանս յերկրէն Եգիպտացւոց, եւ ոչ եւս լինիցին՝՝. եւ արկից ահ ի վերայ երկրին Եգիպտացւոց։
Վասն այնորիկ ահա գնասցեն ի թշուառութիւն Եգիպտացւոց. եւ ընկալցի զնոսա Մեմփիս, եւ թաղեսցէ զնոսա Մաքմաս. զարծաթ նոցա կորուստ՝՝ ժառանգեսցէ, եւ ի յարկս նոցա փուշ բուսցի։
Ահաւասիկ ես ի վերայ քո, ասէ Տէր ամենակալ, եւ այրեցից ծխով զբազմութիւն քո՝՝, եւ կերիցէ սուր զառեւծս քո. եւ բարձից յերկրէ զորս քո, եւ ոչ եւս լուիցին գործք քո՝՝։
Արբեցուցից զնետս իմ յարենէ, եւ սուր իմ կերիցէ միս յարենէ վիրաւորաց եւ գերութեան, ի գլխոց իշխանաց թշնամեաց։ Ուրախ լերուք, երկինք, հանդերձ նովաւ, եւ երկիր պագցեն նմա ամենայն որդիք Աստուծոյ։՝՝