ՄԱՐԳԱՐԷՈՒԹԻՒՆ ԵՐԵՄԵԱՅ 45:1 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)1 Բանն զոր խօսեցաւ Երեմիա մարգարէ առ Բարուք որդի Ներեայ, յորժամ գրեաց զբանսս զայսոսիկ ի մատենի ի բերանոյ Երեմիայի, յամին չորրորդի Յովակիմայ որդւոյ Յովսեայ արքայի Յուդայ. Faic an caibideil |
Էր քսան եւ հինգ ամաց Յովակիմ ի թագաւորելն իւրում, եւ զմետասան ամ թագաւորեաց յԵրուսաղէմ. եւ անուն մօր նորա Զեկքովրայ դուստր Ներեայ ի Ռամայ. եւ արար չար առաջի Տեառն ըստ ամենայնի զոր ինչ արարին հարքն նորա։ Յաւուրս նորա ել Նաբուքոդոնոսոր արքայ Բաբելոնի յերկիրն. եւ ծառայեաց նմա ամիսս երիս, եւ ապստամբեաց ի նմանէ։ Եւ առաքեաց Տէր զՔաղդեացիսն եւ զաւազակսն Ասորեաց, եւ զաւազակսն Մովաբացւոց եւ որդւոցն Ամոնայ եւ Սամարիայ։ Եւ ի բաց կացին յետ բանիցս այսոցիկ ըստ բանի Տեառն ի ձեռն ծառայից իւրոց մարգարէից. սակայն սրտմտութիւն ի Տեառնէ էր ի վերայ Յուդայ, ի բաց բառնալ զնա յերեսաց իւրոց, վասն մեղացն Մանասէի յամենայնի զոր ինչ արար, եւ անպարտ արեանցն զոր եհեղ Մանասէ, եւ ելից զԵրուսաղէմ անպարտ արեամբ. եւ ոչ կամեցաւ Տէր սատակել զնոսա՝՝։