եւ ասաց արքայն. Խնդրեցից զաստուածս Դամասկոսի որք հարին զիս. եւ ասէ. Եթէ աստուածք թագաւորին Ասորեստանեայց նոքա են զօրաւորք՝՝, նոցա այսուհետեւ զոհեցից եւ օգնեսցեն ինձ. եւ նոքա եղեն նմա խոչ եւ ամենայն Իսրայելի։
Ո՞չ ապաքէն զխունկսն զոր արկանէիք ի քաղաքսն Յուդայ եւ արտաքոյ Երուսաղեմի դուք եւ հարք ձեր եւ թագաւորքն ձեր եւ իշխանքն ձեր եւ ժողովուրդ երկրին, յիշեաց Տէր, եւ անկաւ ի սիրտ նորա։