Որ նստցի ի քաղաքիդ յայդմիկ՝ սրով եւ սովով եւ մահու մեռցի. եւ որ ելցէ կացցէ առաջի Քաղդէացւոցն, որոց պաշարեալն է զձեզ՝ կեցցէ, անձն իւր ինքեան պարգեւ լիցի եւ կեցցէ՝՝։
Եւ եղիցի ամենայն արք որք դէմ եդին մտանել յերկիրն յԵգիպտացւոց բնակել անդ, սրով եւ սովով եւ մահուամբ սատակեսցին, եւ ոչ ոք եղիցի ի նոցանէ ապրեալ ի չարեացն զոր ես ածից ի վերայ նոցա։
Զի այսպէս ասէ Տէր զօրութեանց՝ Աստուած Իսրայելի. Որպէս կաթեաց սրտմտութիւն բարկութեան իմոյ ի վերայ բնակչաց Երուսաղեմի, նոյնպէս կաթեսցէ սրտմտութիւն իմ ի վերայ ձեր ի մտանելն ձեր յԵգիպտոս. եւ եղիջիք յանապատ եւ վտարանդիք՝՝ եւ ի նզովս եւ ի նախատինս, եւ մի՛ եւս տեսանիցէք զտեղիս զայս,
Վասն այնորիկ ահա գնասցեն ի թշուառութիւն Եգիպտացւոց. եւ ընկալցի զնոսա Մեմփիս, եւ թաղեսցէ զնոսա Մաքմաս. զարծաթ նոցա կորուստ՝՝ ժառանգեսցէ, եւ ի յարկս նոցա փուշ բուսցի։