Եւ արդ գան առ քեզ որպէս ժողովեալք ի ժողովուրդ, եւ նստին առաջի քո՝՝ ժողովուրդն իմ լսել զբանս քո, եւ ոչ առնեն զնոսա. զի ստութիւն է ի բերանս նոցա, եւ զհետ պղծութեան իւրեանց գնան սիրտք իւրեանց։
եւ եղիցի եթէ լուիցէ զպատգամս նզովիցս այսոցիկ, եւ խոկասցի ի սրտի իւրում եւ ասիցէ. Քաւութիւնք եղիցին՝՝ ինձ, եթէ ես ըստ մոլորութեան սրտի իմոյ գնայցեմ. զի մի՛ կորուսանիցէ մեղաւորն զանմեղն՝՝.