19 Որովայն իմ, որովայն իմ ցաւէ, եւ ճաշակելիք՝՝ սրտի իմոյ հեծէ. սիրտ իմ գելու, եւ անձն իմ ոչ դադարեսցէ՝՝. զի ձայն փողոյ լուար, անձն իմ, զգոյժ պատերազմի եւ զթշուառութեան՝՝։
սիրտ Մովաբացւոյն գոչէ յանձն իւր մինչեւ ի Սեգովր, քանզի երինջ երեմեան է՝՝. եւ ընդ ելսն Ղուիթա լալով ելցեն առ քեզ ի ճանապարհին Արոնիիմ, գոչէ բեկումն եւ շարժումն.
Եւ ասացի. Ոչ անուանեցից զանուն Տեառն՝՝, եւ ոչ եւս խօսեցայց յանուն նորա։ Եւ եղեւ ի սրտի իմում իբրեւ զհուր վառեալ, բորբոքեալ ընդ ոսկերս իմ. եւ լքայ յամենայն կողմանց,՝՝ եւ ոչ կարեմ հանդարտել։
Ի վերայ մարգարէից բեկաւ սիրտ իմ յիս, շարժեցան ամենայն ոսկերք իմ. եւ եղէ իբրեւ զայր մի աղճատեալ, եւ իբրեւ զայր մի չարալլուկ ի գինւոյ, յերեսաց Տեառն, եւ յերեսաց մեծվայելչութեան փառաց՝՝ նորա։
Վասն այդորիկ ահա աւուրք գան, ասէ Տէր, եւ լուր արարից յՌաբովթ որդւոցն Ամոնայ զգոյժ քաղաքացն. եւ եղիցի յանապատ եւ ի կորուստ, եւ բագինք նորա հրով այրեսցին, եւ առցէ Իսրայէլ զիշխանութիւն իւր՝՝, ասէ Տէր։
Կոծ առէք ի վերայ լերանց, եւ ձայնս ի վերայ բլրոց անապատի. ողբացէք, քանզի պակասեցին առ ի չգոյէ մարդկան անցաւորաց, եւ ոչ լուան զձայնս ստացուածոց՝՝. ի թռչնոց երկնից մինչեւ ցանասունս յիմարեցան եւ՝՝ գնացին։
Վասն այսորիկ ես ահաւասիկ ի լալ մատուցեալ եմ. ակն իմ իջոյց արտասուս, զի հեռի եղեն յինէն մխիթարիչք՝՝ իմ, որ դարձուցանէ զանձն իմ յիս. մատնեցան որդիք իմ յապականութիւն, զի զօրացաւ թշնամին։
Պակասեցին աչք իմ յարտասուաց, խռովեցաւ որովայն իմ. յերկիր լուծան փառք՝՝ իմ ի վերայ բեկման դստեր ժողովրդեան իմոյ. ի սատակիլ տղայոց ստնդիեցաց ընդ ամենայն փողոցս քաղաքին։
Զգուշացայ եւ զարհուրեցաւ սիրտ իմ ի ձայնէ աղօթից շրթանց իմոց. եմուտ դողումն յոսկերս իմ, եւ խռովեցաւ փոր իմ ի ներքուստ. հանգեայց յաւուր նեղութեան, ելանել ինձ ի ժողովուրդ պանդխտութեան իմոյ։
Եւ եթէ ելանիցէք ի պատարազմ յերկրի ձերում ընդդիմակացացն որ կայցեն ձեզ հակառակ, ազդեսջիք փողով եւ յիշատակեսջիք առաջի Տեառն, եւ ապրիցէք ի թշնամեացն ձերոց։