Բանն որ եղեւ ի վերայ Երեմիայի ի Տեառնէ՝ յետ արձակելոյն զնա Նաբուզարդանայ դահճապետի ի Ռամա. քանզի առին զնա կապեալ ձեռակապօք ի միջոյ ամենայն գերութեանն Երուսաղեմի եւ Յուդայ, զոր խաղացուցին ի Բաբելոն։
Եւ արդ ահա այժմ լուծի զքեզ այսօր ի ձեռակապացդ որ էին ի ձեռս քո. եթէ բարւոք թուի առաջի քո գալ ընդ իս ի Բաբելոն՝ եկ, եւ ածից ի վերայ քո ակն. եւ եթէ չար թուի յաչս քո գալ ընդ իս ի Բաբելոն, դադարեա աստէն. ահա ամենայն երկիրս առաջի քո է ի բարիս, ուր հաճոյ է քեզ երթալ՝ անդր երթիցես։
Եւ յամսեանն հինգերորդի, որ օր տասն էր ամսոյն, այն ամ իննուտասն էր Նաբուքոդոնոսորայ արքային Բաբելացւոց, եկն Նաբուզարդան դահճապետ որ կայր առաջի արքային Բաբելացւոց,