27 Եւ եկին ամենայն իշխանքն առ Երեմիա, եւ հարցին ցնա. եւ պատմեաց նոցա զամենայն բանսն զոր պատուիրեաց նմա թագաւորն, եւ լռեցին ի նմանէ զի ոչ ել ի վեր բանն։
Եւ եթէ լսիցեն իշխանքն եթէ խօսեցայ ընդ քեզ, եւ գայցեն առ քեզ եւ ասիցեն. Պատմեա մեզ, զի՞նչ խօսեցար ընդ արքայի, մի՛ թաքուցաներ ի մէնջ եւ ոչ սպանցուք զքեզ. եւ կամ թէ զի՞նչ խօսեցաւ ընդ քեզ արքայ.
Իբրեւ գիտաց Պաւղոս եթէ մի կողմն սադուկեցւոց է եւ մեւսն փարիսեցւոց, աղաղակէր ի մէջ ատենին. Արք եղբարք, ես փարիսեցի եմ, որդի փարիսեցւոյ. վասն յուսոյ եւ յարութեան մեռելոց ես աւասիկ դատիմ։