16 Եւ երդուաւ նմա արքայ Սեդեկիա գաղտ, եւ ասէ. Կենդանի է Տէր որ արար ի մեզ զշունչս զայս, թէ իցէ սպանից զքեզ, կամ թէ իցէ մատնեցից ի ձեռս արանցն, որ խնդրեն զանձն քո։
Այսպէս ասէ Տէր Աստուած՝ որ արար զերկինս եւ կանգնեաց զնա, որ հաստատեաց զերկիր եւ որ ի նմա, որ ետ շունչ մարդկան որ ի վերայ նորա, ոգի ամենեցուն որ կոխեն զնա։
Սա եկն առ նա գիշերի եւ ասէ ցնա. Ռաբբի, գիտեմք եթէ յԱստուծոյ եկեալ ես վարդապետ. զի ոչ ոք կարէ զայդ նշանս առնել զոր դուդ առնես, եթէ ոչ Աստուած իցէ ընդ նմա։