2 Եւ ոչ լուաւ նա, եւ ծառայք իւր եւ ժողովուրդ երկրին զբանս Տեառն զոր խօսեցաւ ի ձեռն Երեմիայի մարգարէի։
Եւ ասէ Դաւիթ. Արասցուք ողորմութիւն ընդ Անոնայ որդւոյ Նաասայ, զոր օրինակ արար հայր նորա ընդ իս ողորմութիւն։ Եւ առաքեաց Դաւիթ մխիթարել զնա ի ձեռն ծառայից իւրոց վասն հօր իւրոյ. եւ չոգան ծառայքն Դաւթի յերկիր որդւոցն Ամոնայ։
Եւ առաքեաց ի ձեռն Նաթանայ մարգարէի, եւ կոչեաց զանուն նորա Յեդեդի վասն Տեառն։
Եւ կոծեցան զնա, եւ թաղեցին ամենայն Իսրայէլ ըստ բանին Տեառն զոր խօսեցաւ ի ձեռն ծառայի իւրոյ Աքիայ մարգարէի։
Եւ ի ձեռն Յէուայ որդւոյ Անանիայ մարգարէի խօսեցաւ Տէր ի վերայ Բաասայ եւ ի վերայ տան նորա զամենայն չարիսն զոր արար առաջի Տեառն ի բարկացուցանել զնա գործովք ձեռաց իւրոց. առ ի լինելոյ իբրեւ զտունն Յերոբովամայ, եւ վասն հարկանելոյ զնա։
Ամաց քսան եւ միոյ էր Սեդեկիաս ի թագաւորելն իւրում, եւ մետասան ամ թագաւորեաց յԵրուսաղէմ։
Եւ ասէ. Աղաչեմ զքեզ, Տէր, առ քեզ ի ձեռն զայլ ոք զօրաւոր զոր առաքիցես։
Ի ճանապարհաց իւրոց նախատինս առնէ՝՝ որ առաքէ զբան ի ձեռն անմիտ հրեշտակի։
Թագաւոր՝ որ ունկնդիր է բանից անիրաւութեան, ամենեքեան որ ընդ նովաւ են՝ անօրէնք են։
Այսպէս ասէ Տէր Աստուած Իսրայելի. Երթ առ Սեդեկիա արքայ Յուդայ, եւ ասասցես ցնա. Այսպէս ասէ Տէր. Մատնելով մատնեսցի քաղաքդ այդ ի ձեռս արքային Բաբելացւոց, եւ առցէ զդա,՝՝ եւ այրեսցէ զդա հրով.
Եւ դու, պիղծ եւ անօրէն իշխանդ Իսրայելի, որոյ եկեալ է օր վախճանի ի ժամանակի անիրաւութեան,
Եւ խօսեցայ ընդ մարգարէսն եւ ես տեսիլս յաճախեցի, եւ ի ձեռն մարգարէից նմանեցայց։
Եւ արար Ահարոն եւ որդիք նորա զամենայն զբանս զոր պատուիրեաց Տէր Մովսիսի։
Այսուհետեւ որ անարգէ, ոչ զմարդ անարգէ, այլ զԱստուած, որ եւ ետ զՀոգին Սուրբ ի ձեզ։