Եւ ասացին. Եկայք խորհեսցուք խորհուրդ ի վերայ Երեմիայի. զի ոչ կորնչին օրէնք ի քահանայէ, եւ խորհուրդ յիմաստնոց, եւ բան ի մարգարէէ. եկայք եւ հարցուք զնա լեզուաւ, եւ ոչ լուիցուք զամենայն բանս նորա։
Զի լուայ զպարսաւանս բազմաց, շուրջ զինեւ միախուռն ժողովելոց. թէ՝ Արիք եւ յարիցուք ի վերայ նորա ամենայն արք բարեկամք դորա. հնարեցարուք նմա հնարս՝՝, թերեւս խաբեսցի եւ յաղթեսցուք նմա, եւ խնդրեսցուք զվրէժ մեր ի նմանէ։
Որ նստցի ի քաղաքիդ յայդմիկ՝ սրով եւ սովով եւ մահու մեռցի. եւ որ ելցէ կացցէ առաջի Քաղդէացւոցն, որոց պաշարեալն է զձեզ՝ կեցցէ, անձն իւր ինքեան պարգեւ լիցի եւ կեցցէ՝՝։
Եւ արդ ես եմ որ ետու զամենայն երկիր ի ձեռս Նաբուքոդոնոսորայ արքային Բաբելացւոց ծառայի իմոյ, նա եւ զգազանս անապատի ի գործ արկանել, եւ՝՝ ետու նմա ի ծառայութիւն։
էջ ի տուն թագաւորին ի դիւան դպրապետին. եւ անդ նստէին ամենայն իշխանքն, Եղիսամա դպրապետ, եւ Դաղիա որդի Սամէի, եւ Եղնաթան որդի Աքոբովրայ, եւ Գամարիա որդի Սափանեայ, եւ Սեդեկիա որդի Անանեայ, եւ ամենայն իշխանքն։
Եւ լուաւ Սափատիա որդի Մատթանայ, եւ Գոդողիա որդի Պասքովրայ, եւ Յովաքազ որդի Սեղեմեայ, եւ Պասքովր որդի Մեղքեայ, զբանս Երեմիայի, զոր խօսէր առ ամենայն ժողովուրդն, եւ ասէր.
Եւ ասեն իշխանքն ցթագաւորն. Սպանցի այրն այն. զի այնու լուծանէ նա զձեռս արանց պատերազմողաց մնացորդաց քաղաքիս այսորիկ, եւ զձեռս ամենայն ժողովրդեանդ, խօսել ընդ դոսա ըստ բանիցդ այդոցիկ, զի այրն այն ոչ օգտի եւ խաղաղութեան բանս խօսի ընդ ժողովրդեանն՝՝ այլ չարի։
Եւ առաքեաց Ամասիա քուրմ Բեթելայ առ Յերոբովամ արքայ Իսրայելի, եւ ասէ. Ժողովս կուտէ ի վերայ քո Ամովս ի մէջ տանս Իսրայելի, եւ երկիրս ոչ կարէ հանդարտել ամենայն բանից նորա.
պատել զամենայն երկիր, զանապատն՝ ի Գաբայ՝՝ մինչեւ ցՌեմոն ընդ կողմն հարաւոյ Երուսաղեմի. եւ Հռամ ի տեղւոջ իւրում կացցէ՝՝ ի դրանէն Բենիամինի մինչեւ ի տեղի դրանն Առաջնոյ, մինչեւ ի դուռն Անկեանցն, եւ մինչեւ ցաշտարակն Անամայելի՝՝ մինչեւ ի հնձանս թագաւորին։