27 Եւ եղեւ բան Տեառն առ Երեմիա յետ այրելոյ թագաւորին զքարտէսն եւ զամենայն բանս զոր գրեաց Բարուք ի բերանոյ Երեմիայի, եւ ասէ.
Եւ ասէ ցնոսա Բարուք. Ի բերանոյ Երեմիայի. նա՝՝ պատմեաց ինձ զամենայն զբանս զայսոսիկ, եւ ես գրեցի ի մատենիս սեւակաւ։
Եւ եղեւ իբրեւ ընթերցաւ Յուդի երիս էջս կամ չորս, կտրեաց զայն զմելինաւ դպրապետին, եւ ընկէց ի կրակն որ կայր ի վերայ կրակարանին, մինչեւ սպառեցաւ ամենայն քարտէսն ի հուր կրակարանին։
Եւ կոչեաց Երեմիա զԲարուք որդի Ներեայ, եւ գրեաց Բարուք ի բերանոյ Երեմիայի զամենայն զբանս Տեառն զոր հրաման ետ նմա՝ ի քարտիսի մատենին։