26 Եւ հրաման ետ արքայ Յերեմիելի որդւոյ արքայի, եւ Սարեայ որդւոյ Եսրիելի, եւ Սեղեմեայ որդւոյ Աբդիելի, ունել զԲարուք դպրապետ եւ զԵրեմիա մարգարէ. եւ նոքա չոգան թաքեան՝՝։
Եւ ասէ Եղիա. Նախանձեցայ զնախանձ Տեառն ամենակալի. զի թողին զքեզ որդիքն Իսրայելի, զսեղանս քո կործանեցին, եւ զմարգարէս քո կոտորեցին սրով. ես միայն մնացեալ եմ, եւ խնդրեն զանձն իմ առնուլ զսա։
Եւ ասէ Եղիա. Նախանձեցայ զնախանձ Տեառն ամենակալի, զի թողին զուխտ քո որդիքն Իսրայելի, զսեղանս քո քակտեցին, եւ զմարգարէս քո կոտորեցին սրով. ես միայն մնացեալ եմ, եւ խնդրեն զանձն իմ առնուլ զնա։
Եւ ա՛ռ Յովսաբէէ դուստր արքայի Յովրամայ քոյր Ոքոզեայ, զՅովաս զորդի Ոքոզեայ, եւ գողացաւ զնա ի միջոյ որդւոց արքայի սպանելոցն, զնա եւ զդայեակ նորա ի սենեկի անկողնոց, եւ թաքոյց զնա յերեսաց Գոթողեայ, եւ ոչ մեռաւ։
Եւ առին զԵրեմիա, եւ ընկեցին զնա ի գուբն Մեղքեայ որդւոյ թագաւորին, որ էր ի սրահի բանտին. եւ իջուցին զԵրեմիա պարանօք ի գուբն. եւ ի գբի անդ ջուր ոչ էր, այլ լոկ տիղմ. եւ կայր Երեմիա ի տղմին։
Եւ Պետրոս իբրեւ ի միտս եղեւ, ասէ. Արդ գիտեմ ճշմարիտ եթէ առաքեաց Տէր զհրեշտակ իւր, եւ փրկեաց զիս ի ձեռաց Հերովդի եւ յամենայն ակնկալութենէ ժողովրդեանն Հրէից։