16 Եւ եղեւ իբրեւ լուան զամենայն զպատգամսն, խորհեցան իւրաքանչիւր ընդ ընկերի իւրում՝՝, եւ ասեն ցԲարուք. Պատմելով պատմեսցուք արքայի զամենայն զբանսդ զայդոսիկ։
Եւ եղեւ իբրեւ լուաւ արքայ զբանս մատենի օրինացն, պատառեաց զհանդերձս իւր։
Ասացէք ցթագաւորն եւ ցբռնաւորսն՝՝, թէ՝ Կորացարուք եւ նստարուք, զի անկաւ ի գլխոց ձերոց պսակ փառաց ձերոց։
Ի վերայ մարգարէից բեկաւ սիրտ իմ յիս, շարժեցան ամենայն ոսկերք իմ. եւ եղէ իբրեւ զայր մի աղճատեալ, եւ իբրեւ զայր մի չարալլուկ ի գինւոյ, յերեսաց Տեառն, եւ յերեսաց մեծվայելչութեան փառաց՝՝ նորա։
Եւ ոչ խնդրեցին, եւ ոչ պատառեցին զպատմուճանս իւրեանց թագաւորն եւ ամենայն ծառայք իւր որք լուան զամենայն զբանսն զայնոսիկ։