Եւ գնաց անտի, եւ եգիտ զՅովնադաբ որդի Ռեքաբայ ընդ առաջ իւր, եւ օրհնեաց զնա. եւ ասէ ցնա Յէու. Եթէ իցէ՞ սիրտ քո ուղիղ իբրեւ զսիրտ իմ ընդ սրտի քում։ Եւ ասէ Յովնադաբ. Է։ Եւ ասէ Յէու. Եթէ իցէ՝ տուր ցիս զձեռն քո։ Եւ ետ զձեռն իւր, եւ եհան զնա առ իւր ի կառսն.
Եւ եմուտ Յէու եւ Յովնադաբ որդի Ռեքաբայ ի տունն Բահաղու. եւ ասէ ցծառայսն Բահաղու. Որոնեցէք եւ տեսէք՝ թէ իցէ՞ ոք աստ ընդ ձեզ ի ծառայից Տեառն, բայց դուք միայն ծառայք Բահաղու։
Կացին ի բանի որդիքն՝՝ Յովնադաբայ որդւոյ Ռեքաբայ զոր պատուիրեաց որդւոց իւրոց՝ չըմպել գինի, եւ ոչ արբին մինչեւ ցայսօր, զի լուան պատուիրանի հօրն իւրեանց. եւ ես խօսեցայ ընդ ձեզ կանխաւ, եւ ոչ լուարուք ինձ։
Գինի եւ ցքի մի՛ ըմպիցէք դու եւ որդիք քո ընդ քեզ յորժամ մտանիցէք ի խորանն վկայութեան, կամ յորժամ մերձենայցէք ի սեղանն,՝՝ զի մի՛ մեռանիցիք. օրէն յաւիտենական յազգս ձեր,