Այլ ածցէ Աստուած ի վերայ քո եւ ի վերայ ժողովրդեան քո եւ ի վերայ տան հօր քո աւուրս՝ որ չեւ եւս են եկեալ, յորմէ օրէ եհան Եփրեմ ի Հրէաստանէ զարքայն՝՝ Ասորեստանեայց։
Եւ տեսի թէ յամենայնի որովք շնացաւ բնակիչն Իսրայելի՝ ըմբռնեցաւ՝՝, արձակեցի զնա, եւ ետու նմա թուղթ ապահարզանի ի ձեռս նորա. եւ ոչ զարհուրեցաւ ուխտադրուժն Յուդա քոյր նորա, այլ գնաց եւ պոռնկեցաւ եւ նա։
Այսպէս ասէ Տէր. Եթէ վերասցին երկինք ի բարձունս, եւ եթէ խոնարհեսցին յատակք երկրի ի խոնարհ, ես ոչ խոտեցից զամենայն ազգդ Իսրայելի, ասէ Տէր, վասն ամենայնի զոր արարին։
ապա եւ զզաւակն Յակոբայ եւ զԴաւթի ծառայի իմոյ անարգեցից, չառնուլ ի զաւակէ նորա իշխան ի վերայ զաւակին Աբրահամու եւ Իսահակայ եւ Յակոբայ. զի դարձուցից զդարձ նոցա եւ գթացայց ի նոսա։
Ի բաց կացէք, պիղծս կարդացէք զնոսա՝՝. ի բաց կացէք, ի բաց կացէք, մի՛ մերձենայք, զի շարժեցան բորբոքեցան. ասացէք ի հեթանոսս զի՝ Մի՛ եւս յաւելցին բնակել ի նոսա։
եւ ասասցես ցորդիսն Ամոնայ. Լուարուք զպատգամս Ադոնայի Տեառն. այսպէս ասէ Ադոնայի Տէր. Փոխանակ զի ոտնհար եղերուք ի վերայ սրբութեանց իմոց որ պղծեցան, եւ ի վերայ երկրին Իսրայելի որ ապականեցաւ, եւ ի վերայ տանն Յուդայ որ գնաց ի գերութիւն,
եւ տաց՝՝ զդոսա յազգ մի յերկրին իմում ի լերինսն Իսրայելի, եւ մի իշխան եղիցի ի վերայ ամենեցուն դոցա ի թագաւոր. եւ ոչ եւս եղիցին յերկուս ազգս, եւ ոչ եւս բաժանեսցին յերկուս թագաւորութիւնս։