20 Այսպէս ասէ Տէր. Եթէ խափանիցէք զուխտ իմ զտուընջեան եւ զուխտ իմ զգիշերոյ, զի մի՛ լինիցի տիւ եւ գիշեր ի ժամանակի իւրեանց,
Եւ եդ զնոսա Աստուած ի հաստատութեան երկնից լուսատու լինել յերկիր։
Այսուհետեւ զամենայն աւուրս երկրի՝ սերմն եւ հունձք, ցուրտ եւ տօթ, ամառն եւ գարուն, զտիւ եւ զգիշեր՝՝ մի՛ դադարեսցեն։
Կարգեաց զնոսա յաւիտեանս յաւիտենից, սահման ետ եւ ոչ անցանեն։
Զոր օրինակ երկինք նոր եւ երկիր նոր, զոր եսն առնեմ կալ առաջի իմ, ասէ Տէր, նոյնպէս կացցէ զաւակն ձեր։
Եւ եղեւ բան Տեառն առ Երեմիա մարգարէ եւ ասէ.
Եւ ես՝ մինչդեռ էին յերկրի թշնամեաց իւրեանց, ոչ անտես արարի զնոսա, եւ ոչ տաղտկացայ նոքօք առ ի սատակելոյ զնոսա՝ ցրել զուխտ իմ որ ընդ նոսա. զի ես եմ Տէր Աստուած նոցա.