40 Եւ ուխտեցից նոցա ուխտ յաւիտենական, զոր ոչ դարձուցից յետս, առնել նոցա բարի. եւ զերկեւղ իմ տաց ի սիրտս նոցա առ ի չապստամբելոյ նոցա յինէն։
Ծագեալ զարեգակն ընդ առաւօտս եւ ոչ նուաղեաց ի լուսոյ. եւ իբրեւ անձրեւոյ դալարւոյ յերկրէ։
Քանզի երկիր անօրինեցաւ բնակչօք իւրովք. վասն զի անցին զօրինօքն Տեառն, եւ կոխեցին զհրամանս նորա, եւ ցրեցին զուխտն յաւիտենից։
Ունկնդիր լերուք լսելեօք ձերովք, զհետ եկայք ճանապարհաց իմոց՝՝. լուարուք ինձ, եւ կեցցեն ի բարութեան անձինք ձեր. եւ եդից ընդ ձեզ ուխտ յաւիտենական զսրբութիւնսն Դաւթի զհաւատարիմս։
Զի ես եմ Տէր որ սիրեմ զարդարութիւն, եւ ատեամ զյափշտակութիւն յանիրաւութենէ. եւ տաց զվաստակս նոցա արդարոց, եւ ուխտ յաւիտենից ուխտեցից ընդ նոսա։
Եւ տաց նոցա սիրտ ճանաչել զիս՝ թէ ես եմ Տէր, եւ եղիցին ինձ ի ժողովուրդ, եւ ես եղէց նոցա յԱստուած. զի դարձցին առ իս յամենայն սրտէ իւրեանց։
Եւ մի՛ եւս ուսուցանիցեն իւրաքանչիւր զընկեր իւր, եւ իւրաքանչիւր զեղբայր իւր ասել թէ՝ Ծանիր զՏէր. զի ամենեքին ծանիցեն զիս ի փոքրկանց նոցա մինչեւ ի մեծամեծս, ասէ Տէր. զի քաւիչ եղէց անիրաւութեանց նոցա, եւ զմեղս նոցա ոչ եւս յիշեցից։
մինչեւ ի Սիոն հարցցեն ի ճանապարհէ, այսր դիմեսցեն, եւ եկեսցեն եւ ապաւինեսցին ի Տէր. զի ուխտ յաւիտենից է, եւ ոչ մոռասցին՝՝։
եւ տաց ձեզ սիրտ նոր, եւ ոգի նոր նորոգեցից ի ձեզ, եւ հանից զսիրտն քարեղէն ի մարմնոց ձերոց, եւ տաց ձեզ սիրտ մարմնեղէն.
եւ զՈգի իմ տաց ի ձեզ, եւ արարից՝ զի յարդարութիւնս իմ գնասջիք, եւ զիրաւունս իմ պահիցէք եւ առնիցէք զնոսա.
Եւ եդից դոցա ուխտ խաղաղութեան, ուխտ յաւիտենական եղիցի ընդ դոսա. եւ տաց դոցա՝՝ եւ բազմացուցից զդոսա, եւ եդից զսրբութիւնս իմ ի մէջ դոցա յաւիտեան։
Եւ ոչ եւս դարձուցից զերեսս իմ ի նոցանէ, փոխանակ հեղլոյ զսրտմտութիւն՝՝ իմ ի վերայ տանն Իսրայելի, ասէ Տէր Տէր։
Եթէ ամենայն ժողովուրդք գնասցեն իւրաքանչիւր ի ճանապարհս իւրեանց, այլ մեք գնասցուք յանուն Տեառն Աստուծոյ մերոյ յաւիտեանս եւ առ յապայ։
Քաջ լեր եւ զօրացիր, մի՛ երկնչիր, եւ մի՛ զանգիտեր, եւ մի՛ զարհուրեսցիս յերեսաց նոցա. զի Տէր Աստուած քո ինքնին է որ երթայցէ յառաջագոյն ընդ ձեզ ի միջի ձերում. ոչ թողցէ զքեզ եւ ոչ ընդ վայր հարկանիցէ։
Եւ Տէր որ երթալոց է ընդ քեզ, ոչ թողցէ զքեզ եւ ոչ ընդ վայր հարցէ. մի՛ երկնչիր եւ մի՛ զանգիտեր։
Եւ Աստուած խաղաղութեան որ եհան ի մեռելոց զՀովիւն հօտից, զմեծն արեամբ յաւիտենական ուխտին, զՏէր մեր Յիսուս,
Երկիցուք այսուհետեւ, գուցէ ի թողուլ զաւետիսն՝ ի մտանելոյ՝՝ ի հանգիստ նորա, գտանիցի ոք ի ձէնջ նուազեալ։
Իսկ սա վասն յաւիտեան կելոյ՝ առանց անցանելոյ ունի զքահանայութիւնն.
զի ամենայն տուրք բարիք եւ ամենայն պարգեւք կատարեալք ի վերուստ են իջեալ առ ի Հօրէն լուսոյ, յորում չիք փոփոխումն եւ կամ շրջելոյ ստուեր։
որ զօրութեամբն Աստուծոյ պահեալ էիք հաւատովք ի պատրաստեալ փրկութիւնն, յայտնել ի յետին ժամանակս.