Եւ եղիցի՝ ազգ եւ թագաւորութիւն որ ոչ ծառայեսցեն Նաբուքոդոնոսորայ արքայի Բաբելացւոց, եւ որք միանգամ ոչ մուծցեն զպարանոցս իւրեանց ընդ լծով արքային Բաբելացւոց, սրով եւ սովով եւ մահուամբ արարից այցելութիւն ի վերայ ազգին այնմիկ ասէ Տէր, մինչեւ սատակեսցին ի ձեռաց՝՝ նորա։
Եւ զՍեդեկիա արքայ Հրէաստանի եւ զիշխանս նորա տաց ի ձեռս թշնամեաց իւրեանց, եւ ի ձեռս խնդրողաց անձանց նոցա, եւ ի ձեռս զօրու արքային Բաբելացւոց, որ եկեալ հասեալ են ի վերայ նոցա՝՝։
Եւ Երեմիա անց ընդ մէջ ամբոխին եւ եկն, եւ ոչ արկին զնա ի բանտ՝՝։ Եւ զօրն փարաւոնի ել յերկրէն Եգիպտացւոց, եւ լուան Քաղդէացիքն որոց պաշարեալ էր զԵրուսաղէմ զլուր նոցա, եւ ելին յԵրուսաղեմէ։
Եւ ասեն իշխանքն ցթագաւորն. Սպանցի այրն այն. զի այնու լուծանէ նա զձեռս արանց պատերազմողաց մնացորդաց քաղաքիս այսորիկ, եւ զձեռս ամենայն ժողովրդեանդ, խօսել ընդ դոսա ըստ բանիցդ այդոցիկ, զի այրն այն ոչ օգտի եւ խաղաղութեան բանս խօսի ընդ ժողովրդեանն՝՝ այլ չարի։
Տէր, աչք քո ի հաւատս՝՝. տանջեցեր զնոսա, եւ նոցա ոչ ցաւեաց. վախճանեցեր զնոսա, եւ ոչ կամեցան ընդունել զխրատ. կարծրացուցին զերեսս իւրեանց քան զվէմ, եւ ոչ կամեցան դառնալ։