եւ ասեմ. Աստուած իմ եւ Տէր, ամաչեմք եւ զարհուրիմք ի քէն. բարձրացո, Տէր Աստուած իմ,՝՝ զերեսս իմ առ քեզ. վասն զի անօրէնութիւնք մեր բազմացան ի վերայ գլխոց մերոց, եւ մեղք մեր մեծացան եւ բարձրացան մինչեւ յերկինս։
Ննջեցաք ամօթով մերով, եւ ծածկեցին զմեզ անարգանք մեր. քանզի առաջի Աստուծոյ մերոյ մեղաք մեք եւ հարքն մեր ի մանկութենէ մերմէ մինչեւ ցայսօր. եւ ոչ լուաք ձայնի Տեառն Աստուծոյ մերոյ։
որդիքն Իսրայելի եւ որդիքն Յուդայ միայն գործէին զչարիս առաջի աչաց իմոց ի մանկութենէ իւրեանց. բայց որդիքն Իսրայելի՝՝ բարկացուցին զիս գործովք ձեռաց իւրեանց, ասէ Տէր։
Եւ յիշեսցեն զիս ապրեալքն ձեր ի մէջ ազգաց ուր գերեցան ի նոսա. զի երդուայ ես՝՝ սրտի նոցա շնացելոյ եւ ապստամբելոյ յինէն, եւ աչաց նոցա պոռնկացելոց զհետ գնացիցն իւրեանց, եւ կոծեսցին յերեսս իւրեանց, վասն չարեացն զոր արարին յամենայն գարշելիսն իւրեանց եւ յամենայն ի գնացս իւրեանց՝՝։
Եւ հեղից ի վերայ տանն Դաւթի եւ ի վերայ բնակչաց Երուսաղեմի հոգի շնորհաց եւ գթութեան. եւ հայեսցին առ իս յոր խոցեցինն, եւ կոծեսցին ի վերայ նորա կոծ իբրեւ ի վերայ սիրելւոյ, եւ աշխարեսցեն աշխար իբրեւ ի վերայ անդրանկան։