15 Այսպէս ասէ Տէր. Ձայն ի Հռամայ լսելի եղեւ՝ ողբումն եւ լալումն եւ գուժումն. Ռաքէլ լայր զորդիս իւր, եւ ոչ կամէր մխիթարել ի վերայ որդւոց իւրոց, զի ոչ գոյին։
Եւ ժողովեցան ամենայն ուստերք նորա եւ ամենայն դստերք նորա, եւ եկին մխիթարել զնա, եւ ոչ կամէր մխիթարել. ասէ. Զի իջից ես սովին սգով առ որդի իմ ի դժոխս։ Եւ ելաց զնա հայրն իւր։
Խորանն իմ չուառացաւ, կորեաւ, եւ ամենայն խորանափեղկք իմ քակտեցան. որդիք իմ եւ խաշինք իմ ոչ ուրեք են, եւ ոչ եւս գոյ տեղի խորանի իմոյ, եւ ոչ տեղի խորանափեղկաց իմոց։՝՝
Բանն որ եղեւ ի վերայ Երեմիայի ի Տեառնէ՝ յետ արձակելոյն զնա Նաբուզարդանայ դահճապետի ի Ռամա. քանզի առին զնա կապեալ ձեռակապօք ի միջոյ ամենայն գերութեանն Երուսաղեմի եւ Յուդայ, զոր խաղացուցին ի Բաբելոն։