14 Ամենայն բարեկամք քո մոռացան զքեզ, եւ ոչ հարցանիցեն զքէն. զի զհարուածս թշնամւոյ հարի զքեզ՝ խրատ սաստիկ. վասն ամենայն անիրաւութեանց քոց, բազմացան մեղք քո։
Յորժամ աղաղակիցես, եւ ոչ ապրեցուսցեն զքեզ ի նեղութենէ քումմէ՝՝. զի զամենեսեան զնոսա հողմք առցեն եւ մրրիկք բաժանեսցեն՝՝. իսկ որ յիսն յուսացեալ են՝ ստասցին զերկիր, եւ ժառանգեսցեն զլեառն սրբութեան իմոյ.
Եւ ասասցես ցնոսա զայս բան. Իջուցէք ընդ աչս ձեր՝՝ արտասուս ի տուէ եւ ի գիշերի, եւ մի՛ պակասեսցին. զի բեկմամբ մեծաւ բեկաւ կոյս դուստր ժողովրդեան իմոյ, եւ ցաւագին հարուածովք յոյժ։
Եւ եկեսցեն Քաղդէացիքն պատերազմել ընդ քաղաքիդ, եւ այրեսցեն զդա հրով. եւ հրձիգ արասցեն զտունս յորս արկանէին խունկս ի վերայ տանեաց նոցա Բահաղու, եւ զոհէին զոհս աստուածոց օտարաց վասն զիս դառնացուցանելոյ.
որդիքն Իսրայելի եւ որդիքն Յուդայ միայն գործէին զչարիս առաջի աչաց իմոց ի մանկութենէ իւրեանց. բայց որդիքն Իսրայելի՝՝ բարկացուցին զիս գործովք ձեռաց իւրեանց, ասէ Տէր։
Եւ առ պղծութեան իւրեանց՝՝ շինեցին բագինս Բահաղու ի ձոր որդւոցն Ենովմայ, մատուցանել զուստերս եւ զդստերս իւրեանց Մողոքայ, զոր ոչ պատուիրեցի նոցա, եւ ոչ անկաւ ի սիրտ իմ առնել նոցա զպղծութիւնն զայն առ ի յանցուցանելոյ զՅուդա։
Ահաւադիկ ամենայն կանայք որ մնացեալ են ի տան թագաւորիդ Յուդայ, հանցին առ իշխանս արքային Բաբելացւոց. եւ նոքա ասիցեն. Խաբեցին զքեզ եւ յաղթեցին քեզ արք խաղաղարարք, եւ արկցեն ի գայթակղութիւն զոտս քո, եւ դարձցին ի քէն՝՝։
Եւ դու, թշուառական, զի՞ գործեսցես. եթէ կարմիր զգեցցիս, եւ զարդու ոսկւով զարդարեսցիս, եւ ամասցես ծարիր յաչս քո, ի զուր են զարդարանքն քո. մերժեցին զքեզ հոմանիքն քո, եւ խնդրեն զանձն քո։
Եւ ոչ կարաց Տէր համբերել յերեսաց չարեաց իրաց ձերոց, եւ գարշելեացն զոր առնէիք. եւ եղեւ երկիրն ձեր յաւերակ եւ յանապատ եւ ի նզովս առ ի չգոյէ բնակչաց որպէս այսօր.
երթայց առ հարուստսն եւ խօսեցայց ընդ նոսա, թէ նոքա գիտացին զճանապարհ Տեառն եւ զիրաւունս Աստուծոյ. եւ նոքա աւանիկ առ հասարակ խորտակեցին զլուծն, եւ խզեցին զսամետէս։
Վասն այնորիկ եհար զնոսա առեւծ յանտառէ, եւ գայլ մինչեւ ի տունս նոցա՝՝ սատակեաց զնոսա. զարթեաւ ինձ ի վերայ քաղաքաց նոցա, եւ ամենեքեան որ ելանիցեն ի նոցանէ՝ անկցին գէշ. զի յաճախեցին զամպարշտութիւնս իւրեանց, զօրացան յապստամբութեան իւրեանց։
Աղեղն եւ վաղակաւոր ի ձեռին իւրում, ժպիրհ է եւ մի՛ ողորմեսցի. ձայն նոցա իբրեւ զծով գոչեսցէ. հեծեալք յերիվարս, պատրաստեալք իբրեւ զհուր ի պատերազմ ի վերայ քո, դուստր Բաբելացւոց։
աղեղնաւորք եւ տիգաւորք, ազգ ժպիրհ եւ անողորմ. ձայն նորա իբրեւ զձայն ծովու յարուցելոյ. կառօք եւ երիվարօք ճակատեսցի, եւ լաստեսցի իբրեւ զհուր՝՝ ի պատերազմ ի վերայ քո, դուստր Սիոնի։
Կոչեցի ես զսիրելիսն իմ, եւ նոքա արհամարհեցին զիս. քահանայք իմ եւ երիցունք իմ աստէն ի քաղաքիս սատակեցան. խնդրեցին կերակուր զի դարձուսցեն զոգիս իւրեանց, եւ ոչ գտաւ։՝՝
Լալով ելաց ի գիշերի, եւ արտասուք իւր ի վերայ ծնօտից իւրոց, եւ ոչ գտաւ մխիթարիչ նմա յայնմ աւուր՝՝ ի սիրելեաց իւրոց. ամենայն բարեկամք նորա անարգեցին զնա, եւ եղեն նմա իբրեւ թշնամիք։
Զի պոռնկելով պոռնկեցաւ մայր նոցա, եւ յամօթ արար որ ծնաւն զնոսա. զի ասաց. Երթայց զհետ հոմանեաց իմոց, ոյք տայցեն ինձ զհաց իմ եւ զջուր եւ զհանդերձ եւ զկտաւ իմ եւ զգինի իմ եւ զձէթ իմ եւ զամենայն ինչ որ պիտոյ է ինձ՝՝։
Մինչեւ ի սահմանս առաքեցին զքեզ ամենայն արք ուխտի քո, դարձան ընդդէմ քո,՝՝ զօրացան ի վերայ քո արք խաղաղութեան քո. վարանեցին զքեզ՝՝. եւ ոչ գոյր իմաստութիւն ի նմա։