Սուգ առէք յանձինս, զի կորեաւ Գեդեբոն՝ տեղի մեհենին ձերոյ. անդր ելանիցէք լալ ի Նաբաւ Մովաբացւոց։ Ողբացէք՝ զի ամենայն գլուխ ի կնդութիւն, եւ ամենայն բազուկք խորտակեալք։՝՝
Յումէ՞ զանգիտացեալ զարհուրեցար, զի ստեցեր ինձ եւ ոչ յիշեցեր զիս, եւ ոչ ածեր զմտաւ եւ ոչ եդիր ի սրտի քում. եւ ես տեսի զքեզ եւ անտես արարի. ես այն եմ որ յաւիտենիցն եմ՝՝, եւ դու յինէն ոչ զանգիտեցեր։
Զի մոռացաւ զիս ժողովուրդ իմ, տարապարտուց արկին խունկս. եւ տկարասցին ի ճանապարհս իւրեանց ի վիճակս յաւիտենից, ելանել ի շաւիղս, ուր ոչ իցէ ճանապարհ գնալոյ՝՝,
Ամբարձ զաչս քո յուղղութիւն՝ եւ տես. ո՞ւր ոչ թաթաւեցար. ի ճանապարհս քո նստար դու նոցա իբրեւ ագռաւ միայնացեալ թափուր՝՝. եւ պղծեցեր զերկիրդ պոռնկութեամբ քով եւ չարեօք քովք։
Լալով ելին, եւ մխիթարութեամբ ածից զնոսա՝ հանգուցանել ի վերայ ջուրց վտակաց ընդ ճանապարհ ուղիղ, եւ մի՛ մոլորեսցին ի նմա. զի եղէ Իսրայելի ի հայր, եւ Եփրեմ անդրանիկ իմ է։