Եւ ասէ Անանիա առաջի ամենայն ժողովրդեանն. Այսպէս ասէ Տէր. Այդպէս խորտակեցից զլուծ Նաբուքոդոնոսորայ արքայի Բաբելացւոց յետ երկուց ամաց՝՝ աւուրց ի պարանոցէ ամենայն ազգաց։ Եւ գնաց Երեմիա մարգարէ զճանապարհս իւր։
Առաջնորդք նորա կաշառօք դատէին, եւ քահանայք նորա վարձուք տային պատասխանի, եւ մարգարէք նորա արծաթով պատմէին զըղձութիւնս, եւ ի Տէր ապաստան լինէին եւ ասէին. Ո՞չ ապաքէն Տէր ընդ մեզ է, եւ ոչ եկեսցէ ի վերայ մեր չարիք։