թողցէ ամպարիշտն զճանապարհս իւր, եւ այր անօրէն զխորհուրդս իւր. եւ դարձցի առ Տէր եւ գտցէ զողորմութիւն՝՝. եւ առ Աստուած մեր՝ զի բազմապատիկ թողցէ զանօրէնութիւնս ձեր։
զոր պատուիրեցի հարցն ձերոց, յաւուր յորում հանի զնոսա յերկրէն Եգիպտացւոց՝ ի հնոցէ երկաթոյն. եւ ասեմ. Լուարուք ձայնի իմում, եւ արարէք ըստ ամենայնի զոր ինչ պատուիրեմ ձեզ, եւ եղիջիք ինձ ի ժողովուրդ, եւ ես եղէց ձեզ յԱստուած։
Եւ արդ խօսեաց ընդ արսդ Յուդայ եւ ընդ բնակիչսդ Երուսաղեմի, եւ ասասցես. Այսպէս ասէ Տէր. Ահաւանիկ ես նիւթեմ ի վերայ ձեր չարիս, եւ խորհիմ ի վերայ ձեր խորհուրդ. արդ դարձցի իւրաքանչիւր ոք ի ճանապարհէ իւրմէ չարէ, եւ ուղիղ արարէք զգնացս ձեր եւ զճանապարհս ձեր։
Եւ առաքեցի առ ձեզ զամենայն ծառայս իմ զմարգարէս կանխեալ եւ առաքեալ, բամ. Դարձարուք իւրաքանչիւր ի ճանապարհէ իւրմէ չարէ, եւ լաւագոյնս արարէք զիրս ձեր. եւ մի՛ երթայք զհետ աստուածոց օտարաց ծառայել նոցա, եւ բնակիցէք յերկրիդ զոր ետու ձեզ եւ հարցն ձերոց. եւ ոչ խոնարհեցուցէք զունկն ձեր, եւ ոչ լուարուք ինձ։
Ասա ցնոսա. Կենդանի եմ ես, ասէ Ադոնայի Տէր, ոչ կամիմ զմահ ամպարշտին, որպէս զդառնալ ամպարշտին ի չար ճանապարհէ իւրմէ եւ կեալ. դառնալով դարձարուք ի ճանապարհաց ձերոց չարաց, եւ ընդէ՞ր մեռանիք, տունդ Իսրայելի։
եւ եկաց յաղօթս առ Տէր Աստուած, եւ ասէ. Ո՛վ Տէր, ո՞չ այս այն բանք են իմ մինչ էի անդէն յերկրին իմում. վասն այնորիկ աճապարեցի փախչել ի Թարսիս, զի գիտէի թէ ողորմած ես դու եւ գթած, երկայնամիտ եւ բազումողորմ, եւ զղջանաս ի վերայ չարեաց։
Եւ յորժամ յարոյց նոցա Տէր դատաւորս, եւ էր Տէր ընդ դատաւորին. եւ փրկեաց զնոսա ի ձեռաց թշնամեաց նոցա զամենայն աւուրս դատաւորին. զի մխիթարեցաւ Տէր ի հեծութենէ՝՝ նոցա յերեսաց պաշարողացն նոցա որ չարչարէին զնոսա։