Եւ դրօշեալ եւ ձուլածոյ եւ պատկեր զոր արար ի տանն Տեառն, զորմէ ասաց Աստուած ցԴաւիթ եւ ցՍողոմոն որդի նորա. Ի տանս յայսմ եւ յԵրուսաղէմ զոր ընտրեցի յամենայն ցեղիցն Իսրայելի՝ եդից զանուն իմ յաւիտեան.
Եւ ամենայն փառաւորքն Յուդայ, եւ քահանայք՝՝ եւ ժողովուրդք երկրին յաճախեցին անօրինել անօրէնութիւնս ըստ գարշելեաց ազգացն, եւ պղծեցին զտունն Տեառն յԵրուսաղէմ։
Վասն այնորիկ այսպէս ասէ Տէր զօրութեանց ի վերայ մարգարէիցն. Ահաւադիկ ես ջամբեցից դոցա ցաւս, եւ արբուցից դոցա ջուր դառնութեան. զի ի մարգարէիցն Երուսաղեմի ել պղծութիւն ընդ ամենայն երկիր։
Վասն այնորիկ տաց զկանայս նոցա այլոց, եւ զագարակս նոցա օտար ժառանգաց. զի ի փոքուէ մինչեւ ի մեծամեծս նոցա՝ ամենայն ոք ագահէ զագահութիւն. ի մարգարէէ մինչեւ ցքահանայն՝ ամենայն ոք առնէ անիրաւութիւն։
Եւ եւթանասուն այր ի ծերոց անտի տանն Իսրայելի, եւ Յեզոնիա որդի Սափանայ ի մէջ նոցա՝ կայր առաջի նոցա. եւ իւրաքանչիւր բուրուառ ի ձեռին իւրում, եւ ծուխ խնկոյն ելանէր դիզանէր իբրեւ զամպ։
Եւ եմոյծ զիս ի ներքին սրահ տանն Տեառն, եւ ահա ի վերայ դրաց տաճարին Տեառն ընդ սեղանն եւ ընդ վանդակն՝՝ իբրեւ արք քսանեւհինգ, որոց զթիկունս ի տաճարն Տեառն դարձուցեալ էր, եւ զերեսս ընդ արեւելս, եւ երկիր պագանէին արեգական։