ՄԱՐԳԱՐԷՈՒԹԻՒՆ ԵՐԵՄԵԱՅ 22:18 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)18 Վասն այդորիկ այսպէս ասէ Տէր ի վերայ Յովակիմայ որդւոյ Յովսեայ արքայի Յուդայ. Զայրդ զայդ մի՛ կոծեսցեն, եւ մի՛ ասասցեն. Վա՜յ, վա՜յ, եղբայր, վա՜յ, վա՜յ, եղբայր. մի՛ կոծեսցեն եւ ասասցեն. Վա՜յ, վա՜յ, Տէր, վա՜յ, վա՜յ, սիրելի։ Faic an caibideil |
Էր քսան եւ հինգ ամաց Յովակիմ ի թագաւորելն իւրում, եւ զմետասան ամ թագաւորեաց յԵրուսաղէմ. եւ անուն մօր նորա Զեկքովրայ դուստր Ներեայ ի Ռամայ. եւ արար չար առաջի Տեառն ըստ ամենայնի զոր ինչ արարին հարքն նորա։ Յաւուրս նորա ել Նաբուքոդոնոսոր արքայ Բաբելոնի յերկիրն. եւ ծառայեաց նմա ամիսս երիս, եւ ապստամբեաց ի նմանէ։ Եւ առաքեաց Տէր զՔաղդեացիսն եւ զաւազակսն Ասորեաց, եւ զաւազակսն Մովաբացւոց եւ որդւոցն Ամոնայ եւ Սամարիայ։ Եւ ի բաց կացին յետ բանիցս այսոցիկ ըստ բանի Տեառն ի ձեռն ծառայից իւրոց մարգարէից. սակայն սրտմտութիւն ի Տեառնէ էր ի վերայ Յուդայ, ի բաց բառնալ զնա յերեսաց իւրոց, վասն մեղացն Մանասէի յամենայնի զոր ինչ արար, եւ անպարտ արեանցն զոր եհեղ Մանասէ, եւ ելից զԵրուսաղէմ անպարտ արեամբ. եւ ոչ կամեցաւ Տէր սատակել զնոսա՝՝։