եւ խօսեսցիս ընդ նմա եւ ասասցես. Այսպէս ասէ Տէր. Որպէս սպաներ եւ ժառանգեցեր. վասն այդորիկ՝՝ այսպէս ասէ Տէր. Ի տեղւոջ ուր լափեցին շունք եւ խոզք՝՝ զարիւն Նաբովթայ, անդ լափեսցեն զարիւն քո եւ բոզք լուասցին յարեան քում՝՝։
Եւ մնացեալ բանքն Յովակիմայ եւ ամենայն ինչ զոր արար՝՝, ո՞չ աւանիկ գրեալ են նոքա ի գիրս բանից աւուրց թագաւորացն Յուդայ։ Եւ ննջեաց Յովակիմ ընդ հարս իւր, եւ թաղեցաւ ի Գանովզայ՝ ընդ հարս իւր.՝՝ եւ թագաւորեաց Յեքոնիա որդի նորա փոխանակ նորա։
Եւ դու տես քեզ յամենայն ժողովրդենէդ արս զօրաւորս, աստուածապաշտս, արս արդարակորովս որ ատիցեն զհպարտութիւն, եւ կացուսցես զնոսա ի վերայ դոցա հազարապետս եւ հարիւրապետս եւ յիսնապետս եւ տասնապետս։
Իբրեւ շունք լիրբք եղեն յանձինս իւրեանց որ ոչ գիտեն զյագուրդ. եւ են չարք՝ եւ՝՝ ոչ ճանաչեն զհանճար. ամենեքին ըստ իւրաքանչիւր ճանապարհաց իւրեանց գնացին։՝՝
փոխանակ զի թողին զիս, եւ օտարացուցին զտեղիս զայս յինէն. եւ արկանէին ի սմա խունկս աստուածոց օտարաց, զորս ոչ գիտէին ինքեանք եւ հարք իւրեանց, եւ թագաւորքն Յուդայ. եւ լցին զտեղիս զայս արեամբ անմեղաց.
Այսպէս ասէ Տէր. Արարէք իրաւունս եւ արդարութիւն. փրկեցէք զյափշտակեալն ի ձեռաց զրկողին իւրոյ, զպանդուխտն եւ զորբն եւ զայրին մի՛ բռնադատէք եւ մի՛ ամպարշտէք, եւ արիւն անպարտ մի՛ հեղուցուք ի տեղւոջդ յայդմիկ։
Վասն այնորիկ տաց զկանայս նոցա այլոց, եւ զագարակս նոցա օտար ժառանգաց. զի ի փոքուէ մինչեւ ի մեծամեծս նոցա՝ ամենայն ոք ագահէ զագահութիւն. ի մարգարէէ մինչեւ ցքահանայն՝ ամենայն ոք առնէ անիրաւութիւն։
Եւ արդ գան առ քեզ որպէս ժողովեալք ի ժողովուրդ, եւ նստին առաջի քո՝՝ ժողովուրդն իմ լսել զբանս քո, եւ ոչ առնեն զնոսա. զի ստութիւն է ի բերանս նոցա, եւ զհետ պղծութեան իւրեանց գնան սիրտք իւրեանց։
տեսի յաւարին ամղան մի նկարէն գեղեցիկ, եւ երկերիւր երկդրամեան արծաթոյ, եւ լեզու մի ոսկի որոյ յիսուն երկդրամեան էր ձոյլ նորա, եւ ցանկացեալ նոցա առի. եւ ահաւանիկ թաքուցեալ կայ ընդ հողով ի վրանի իմում, եւ արծաթն թաքուցեալ կայ ի ներքոյ նոցա։