Վա՜յ ինձ, մայր իմ, իբրեւ զո՞ ոք ծնար զիս. այր՝՝ դատափետեալ եւ ձգձգեալ ի դատաստան յամենայն երկրի. ոչ պարտիմ ինչ, եւ ոչ պարտի ոք ինչ ինձ. եւ զօրութիւն իմ պակասեաց յանիծանելեաց իմոց։
Ապա թէ ոչ լուիցէք ինձ սրբել զօրն շաբաթուց, չբառնալ բերինս եւ մտանել ընդ դրունս Երուսաղեմի յաւուր շաբաթուց, վառեցից հուր ի դրունս նորա, եւ կերիցէ շուրջ զԵրուսաղեմաւ՝՝, եւ մի՛ շիջցի։
Ընթացարուք յայսկոյս յայնկոյս ընդ ճանապարհս Երուսաղեմի, եւ տեսէք եւ ծաներուք եւ խնդրեցէք ի հրապարակս նորա, եթէ գտանիցէք այր մի որ առնիցէ իրաւունս եւ խնդրիցէ հաւատս. եւ եղէց նոցա քաւիչ, ասէ Տէր։
Վասն այնորիկ եհար զնոսա առեւծ յանտառէ, եւ գայլ մինչեւ ի տունս նոցա՝՝ սատակեաց զնոսա. զարթեաւ ինձ ի վերայ քաղաքաց նոցա, եւ ամենեքեան որ ելանիցեն ի նոցանէ՝ անկցին գէշ. զի յաճախեցին զամպարշտութիւնս իւրեանց, զօրացան յապստամբութեան իւրեանց։
Ընդ ո՞ւմ խօսեցայց, եւ ո՞ւմ եդից վկայութիւն, եւ լուիցեն. ահաւադիկ անթլփատ են ականջք նոցա, եւ ոչ կարեն լսել. ահա բան Տեառն եղեւ նոցա ի նախատինս, եւ ոչ եւս ախորժեսցեն զնա։
Եւ գողանայցէք եւ սպանանիցէք եւ շնայցէք եւ երդնուցուք սուտ, եւ արկանիցէք խունկս Բահաղու, եւ երթիցէք զհետ աստուածոց օտարաց՝ զորս ոչ գիտիցէք, ստոց, ուստի եւ չար լինիցի ձեզ՝՝,