Biblia Todo Logo
Bìoball air-loidhne

- Sanasan -




ՄԱՐԳԱՐԷՈՒԹԻՒՆ ԵՐԵՄԵԱՅ 2:8 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)

8 Եւ քահանայքն ոչ ասացին. Ո՞ւր է Տէր. եւ վերակացուք օրինաց իմոց ոչ ծանեան զիս, եւ հովիւքն ամպարշտեցան յիս. եւ մարգարէքն մարգարէանային Բահաղու, եւ զկնի անշահիցն երթային։

Faic an caibideil Dèan lethbhreac




ՄԱՐԳԱՐԷՈՒԹԻՒՆ ԵՐԵՄԵԱՅ 2:8
35 Iomraidhean Croise  

Եւ ասէ Եղիա ցժողովուրդն. Ես մնացեալ եմ մարգարէ Տեառն միայն, եւ մարգարէք Բահաղու արք չորքհարեւր եւ յիսուն եւ մարգարէք անտառին՝ չորեքհարեւր՝՝։


Եւ եղեւ իբրեւ մերձեցան յընդերեկսն, եւ մարգարէանային մինչեւ ցժամանակ մատուցանելոյ զոհին, եւ ոչ գոյր ձայն. եւ խօսեցաւ Եղիա Թեզբացի ընդ մարգարէս գարշելեացն եւ ասէ. Ի բաց կացէք, արդ ես արարից զողջակէզն իմ։ Եւ ի բաց կացին եւ գնացին՝՝։


Եւ ասէ Եղիա ցժողովուրդն. Կալարուք զմարգարէսն Բահաղու, եւ մի՛ ոք ապրեսցի ի նոցանէ։ Եւ կալան զնոսա. եւ իջոյց զնոսա Եղիա ի հեղեղատն Կիսոնի եւ կոտորեաց զնոսա անդ։


Եւ ոչ ասաց թէ՝ Ո՞ւր է Աստուած որ արար զայս,


զի նոքա գինւով մոլորեալ են, մոլորեցան վասն ցքւոյն. քահանայն եւ մարգարէ յիմարեցան վասն ցքւոյ, ընկղմեցան վասն գինւոյ. դանդաչեցին յարբեցութենէ ցքւոյն, մոլորեցան՝ զի այն ինքն է յիմարութիւն։


Զի արբոյց ձեզ Տէր ոգի յիմարութեան. եւ խցցէ զաչս ձեր եւ զմարգարէից ձերոց եւ զիշխանաց ձերոց եւ զծածկատեսացն ձերոց։


զուր ջանան առ ժողովուրդն՝՝ որ ոչ լինիցի դոցա շահ յօգնականութիւն. ոչ յօգուտ, այլ յամօթ եւ ի նախատինս։


Զի հովիւքն անմտացան, եւ զՏէր ոչ խնդրեցին. վասն այնորիկ ոչ իմացան, եւ ամենայն արօտականքն, եւ՝՝ ցրուեցան։


Հովիւք բազումք ապականեցին զայգի իմ, եղծին զբաժին իմ. արարին զվիճակն իմ ցանկալի յանապատ անկոխ։


Տէր, զօրութիւն իմ եւ օգնութիւն իմ եւ ապաւէն իմ յաւուր չարեաց. առ քեզ հեթանոսք եկեսցեն ի ծագաց երկրէ եւ ասասցեն. Որպէս սուտ գործէին հարքն մեր կուռս,՝՝ եւ ոչ գոյր օգուտ ի նոցանէ։


Եւ ասացին. Եկայք խորհեսցուք խորհուրդ ի վերայ Երեմիայի. զի ոչ կորնչին օրէնք ի քահանայէ, եւ խորհուրդ յիմաստնոց, եւ բան ի մարգարէէ. եկայք եւ հարցուք զնա լեզուաւ, եւ ոչ լուիցուք զամենայն բանս նորա։


եթէ փոխեցի՞ն ազգքն զաստուածս իւրեանց, եւ նոքա ոչ են Աստուածք. եւ ժողովուրդ իմ փոխեաց զՓառս իւր, ուստի ոչ օգտիցին։


եւ ոչ ասացին. Ո՞ւր է Տէր որ եհան զմեզ յերկրէն Եգիպտացւոց, եւ առաջնորդեաց մեզ յանապատին, յանբաւ եւ յանկոխ եւ յանջուր եւ յանպտուղ երկրին եւ ի ստուերս մահու, յերկիր՝ ընդ որ ոչ անց մարդ, եւ ոչ բնակեաց ի նմա որդի մարդոյ.


Զի իշխանք ժողովրդեան իմոյ՝՝ զիս ոչ ծանեան. զի որդիք անմիտք են, եւ ոչ հանճարեղք. իմաստունք են ի չար գործել, եւ զբարի ինչ առնել ոչ գիտացին։


մարգարէք սուտ մարգարէանան, եւ քահանայք ծափս հարկանեն նոցա՝՝, եւ ժողովուրդ իմ սիրեաց զայն. եւ զի՞նչ գործիցէք առ յապայ։


Ապա թէ դուք յանձնապաստան իցէք ի բանս ստութեան, ուստի ոչ ինչ օգտիցիք։


եւ գնացին զհետ հաճոյից սրտից իւրեանց չարաց, եւ զհետ կռոցն՝՝ զոր ցուցին նոցա հարքն նոցա։


Եւ քահանայք նորա անարգէին զօրէնս իմ եւ պղծէին զսրբութիւնս իմ. եւ զսուրբն ի պղծոյն ոչ ընտրէին, եւ զարատաւորն յանարատէ անտի ոչ զատուցանէին. եւ ի շաբաթուց իմոց ծածկէին զաչս իւրեանց, եւ զշաբաթս իմ պղծէին՝՝ ի միջի նոցա։


Որդի մարդոյ, մարգարեաց ի վերայ հովուացդ Իսրայելի, մարգարեաց եւ ասասցես ցհովիւսդ, այսպէս ասէ Տէր Տէր. Ո՛ հովիւք՝՝ Իսրայելի. միթէ հովիւք զանձի՞նս արածեն. ո՞չ հովիւք զխաշինս արածեն։


Նմանեցաւ ժողովուրդ իմ այնմիկ՝ յորում ոչ գոյր գիտութիւն՝՝. զի դու զգիտութիւն մերժեցեր, մերժեցից եւ ես զքեզ, զի մի՛ եւս քահանայասցիս ինձ. եւ մոռացար զօրէնս Աստուծոյ քո, մոռացայց եւ ես զորդիսն քո։


Զի՞նչ օգուտ է դրօշեալ՝ զի դրօշեցին զնա, ստեղծին զնա ձուլածոյ, երեւոյթ սուտ՝՝. զի յուսացաւ որ ստեղծն ի ստեղծուածն իւր առնել իւր կուռս անօգուտս։


Զի՞նչ օգտիցի մարդ եթէ զաշխարհս ամենայն շահեսցի եւ զանձն իւր տուժեսցի. կամ զի՞նչ տացէ մարդ փրկանս ընդ անձին իւրոյ։


Վա՜յ ձեզ օրինականացդ, զի թաքուցանէք զփականս գիտութեանն. դուք ոչ մտանէք, եւ որ մտանելոցն են՝ արգելուք։


Եւ զայն արասցեն ընդ ձեզ, քանզի ոչ ծանեան զՀայր եւ ոչ զիս։


եւ ոչ ճանաչէք զնա, բայց ես գիտեմ զնա. եւ եթէ ասեմ թէ ոչ գիտեմ զնա, ձեզ նման սուտ լինիմ. այլ գիտեմ զնա եւ զբան նորա պահեմ։


այլ հրաժարեցաք ի գաղտնեաց ամօթոյն, զի մի՛ գնասցուք՝՝ խորամանկութեամբ, եւ մի՛ նենգեսցուք՝՝ զբանն Աստուծոյ. այլ յայտնութեամբ ճշմարտութեանն ընծայեցուսցուք զանձինս մեր առ ամենայն միտս մարդկան առաջի Աստուծոյ։


Պատմեսցեն զիրաւունս քո Յակոբայ, եւ զօրէնս քո Իսրայելի. դիցեն խունկս ի բարկութեան քում հանապազ՝՝ ի վերայ սեղանոյ քո։


եւ մի՛ երթայցէք զհետ ոչնչիցն, որ ոչ ինչ վճարեն, եւ ոչ փրկեն. քանզի չեն աստուածք՝՝։


Եւ որդիքն Հեղեայ քահանայի որդիք ժանտք, եւ ոչ ճանաչէին զՏէր։


Lean sinn:

Sanasan


Sanasan