Յամաց եւ ի ժամանակաց հարցն մերոց, եմք մեք ի մեղս մեծամեծս մինչեւ ցայսօր. եւ վասն մեղաց մերոց մատնեցեր զմեզ եւ զթագաւորս մեր եւ զորդիս մեր ի ձեռս թագաւորացն հեթանոսաց, ի սուր եւ ի գերութիւն եւ ի յափշտակութիւն, եւ յամօթ երեսաց մերոց եղեաք մինչեւ յօրս յայս։
Քանզի արդ ամաչեսցեն ի կուռս իւրեանց ընդ որս ինքեանք հաճեալ էին, եւ զգեցցին զամօթ ի դրօշեալս իւրեանց զորս ինքեանքն արարին, եւ ամաչեսցեն ի պարտէզս իւրեանց որոց ցանկացան։
եւ ամենեքին որ հաղորդեսցին նմա. այլ ամաչեսցեն ամենեքեան որ ստեղծանեն կուռս, եւ դրօշեն զանօգուտսն. եւ ամենեքեան ուստի եղենն՝ ցամաքեցան, խլացեալք՝՝ ի մարդկանէ. ժողովեսցին ամենեքեան՝ յանդիման կացցեն ի միասին. ամաչեսցեն եւ յամօթ լիցին առ հասարակ։
Եւ յայնժամ իսկ ոչ ինչ էին ամենեքեան որ ստեղծանէին եւ դրօշէին զսնոտիսն, որ առնէին ըստ ցանկութեան իւրեանց, որք ոչ օգնիցեն նոցա. եւ վկայք դուք էք նոցա. զի ոչ տեսանեն եւ ոչ իմանան։
վասն ամենայն չարեաց որդւոցն Իսրայելի եւ որդւոցն Յուդայ՝ զոր արարին ի դառնացուցանել զիս, ինքեանք եւ թագաւորք իւրեանց եւ մեծամեծք իւրեանց, եւ քահանայք իւրեանց եւ մարգարէք իւրեանց, արք Յուդայ եւ բնակիչք Երուսաղեմի։
Եւ քահանայք նորա անարգէին զօրէնս իմ եւ պղծէին զսրբութիւնս իմ. եւ զսուրբն ի պղծոյն ոչ ընտրէին, եւ զարատաւորն յանարատէ անտի ոչ զատուցանէին. եւ ի շաբաթուց իմոց ծածկէին զաչս իւրեանց, եւ զշաբաթս իմ պղծէին՝՝ ի միջի նոցա։
Եւ հանից զդա, ասէ Տէր ամենակալ, եւ մտցէ ի տունս գողոց, եւ ի տունս որ երդնուցուն սուտ յանուն իմ, եւ բնակեսցէ ի մէջ տան նորա, եւ վախճանեսցէ զնա, եւ զփայտ նորա եւ զքարինս նորա։