10 Եւ խորտակեսցես զկուժն առաջի արանցն որ ելանիցեն ընդ քեզ.
Եւ կործանումն նորա եղիցի իբրեւ զբեկումն խեցեղէն անօթոյ բրտի՝ մանր խորտակելոյ, զի մի՛ ոք գտանիցէ ի նմանէ որով հուր բառնայցէ՝ կամ որով մարթիցէ առնուլ սակաւ մի ջուր։
Յայնժամ ասէ ցիս՝՝ Տէր. Երթ ստացիր քեզ կուժ մի ստեղծեալ ի կաւոյ, եւ ածցես ի ծերոց ժողովրդեանն եւ ի ծերոց քահանայիցն.
Վասն այնորիկ ահա աւուրք գան, ասէ Տէր, եւ առաքեցից նմա կորացուցիչս եւ կորացուսցեն՝՝ զնա, եւ զանօթս նորա մանրեսցեն, եւ զամանս նորա փշրեսցեն։
Եւ յամենայն տանիս Մովաբայ եւ ի հրապարակս նորա ամենեւին կոծ. զի խորտակեցի զՄովաբ իբրեւ զաման, որ ոչ իմիք իցէ պիտանացու, ասէ Տէր։
մատեաւ առ նա կին մի որ ունէր շիշ իւղոյ ծանրագնի, եւ թափեաց ի գլուխ նորա ի բազմականին։