7 Եթէ վախճան խօսեցայց ի վերայ ազգի կամ թագաւորութեան, բառնալ զնոսա եւ քակել եւ կորուսանել,
Եւ ստրջացաւ Աստուած զի արար զմարդն ի վերայ երկրի, եւ մտախոհ եղեւ ի սրտի իւրում։
ահա կացուցի զքեզ այսօր ի վերայ ազգաց եւ թագաւորութեանց խլել եւ բրել, կորուսանել եւ յատակել, շինել եւ տնկել։
Թերեւս լուիցեն եւ դարձցին իւրաքանչիւր ի ճանապարհէ իւրմէ չարէ, եւ մեղմացայց ես ի չարեացն զոր խորհիմ ես առնել նոցա վասն չարութեան գնացից նոցա։
Եւ եղիցի զոր օրինակ զարթուցեալ էի ի վերայ նոցա ի խլել եւ ի կործանել, ի քակել եւ ի կորուսանել եւ ի չարչարել, նոյնպէս զարթեայց ի վերայ նոցա ի շինել եւ ի տնկել, ասէ Տէր։
եթէ նստելով նստիցիք յերկրիս յայսմիկ, շինեցից զձեզ եւ ոչ քակեցից, տնկեցից զձեզ եւ ոչ խլեցից, զի մեղմացեալ եմ ի չարեաց զոր ասացի առնել ձեզ։
Այսպէս ասասցես ցնա, այսպէս ասէ Տէր. Ահա զոր ես շինեցի, ես ինձէն քակեցից. եւ զոր ես տնկեցի, ես ինձէն խլեցից՝ զամենայն զերկիրն զայն։
Եւ յասել ինձ ցամպարիշտն թէ՝ Մահու մեռջիր, եւ դարձցի ի մեղաց իւրոց, եւ արասցէ իրաւունս եւ արդարութիւն,
Ահաւասիկ աչք Տեառն ի վերայ թագաւորութեանդ մեղաւորաց, եւ բարձից զդա յերեսաց երկրէ. սակայն ի սպառ ոչ ջնջեցից զտունն Յակոբու, ասէ Տէր։
Եւ ետես Աստուած զգործս նոցա՝ զի դարձան իւրաքանչիւր ի ճանապարհաց իւրեանց չարաց, եւ զղջացաւ Աստուած ի վերայ չարեացն զոր խօսեցաւ առնել նոցա, եւ ոչ արար։
Եւ սկսաւ Յովնան մտանել ի քաղաքն իբրեւ աւուր միոջ գնաց ճանապարհի, քարոզեաց եւ ասէ. Այլ եւս երեք աւուրք, եւ Նինուէ կործանեսցի։