Եւ հոտոտեցաւ Տէր Աստուած ի հոտ անուշից։ Եւ ասէ Տէր Աստուած՝ ածեալ զմտաւ. Ոչ եւս յաւելից անիծանել զերկիր վասն գործոց մարդկան, զի միտք մարդոյ հաստատեալ են ի խնամս չարի ի մանկութենէ իւրմէ. արդ ոչ եւս յաւելից հարկանել զամենայն մարմին կենդանի որպէս արարի։
Նկուն եղեր եւ իջեր ի դժոխս. աշխատեցար ի բազում ճանապարհորդութիւնս քո, եւ ոչ ասէիր թէ՝ Արդ հանգեայց, զի զայն առ ուժի գործէիր. վասն այնորիկ ոչ հնազանդեցար ինձ։՝՝
եւ ոչ լուան, եւ խոտորեցուցին զլսելիս իւրեանց, եւ գնացին այր ըստ յօժարութեան սրտից իւրեանց ի չարիս. եւ ածից ի վերայ նոցա զամենայն բանս ուխտիս այսորիկ զոր պատուիրեցի նոցա առնել եւ ոչ արարին։
Ասեն ապստամբելոցն ի բանէն Տեառն, թէ՝ Խաղաղութիւն եղիցի ձեզ. եւ ամենեցուն որ գնան ըստ կամաց իւրեանց, եւ՝՝ ամենայնի որ գնայ ըստ մոլորութեան սրտի իւրոյ, ասեն. Ոչ եկեսցէ ի վերայ քո չար։
Ի ժամանակին յայնմիկ կոչեսցեն զԵրուսաղէմ աթոռ Տեառն. եւ ժողովեսցին ամենայն ազգք յանուն Տեառն յԵրուսաղէմ. եւ ոչ եւս գնասցեն զհետ խորհրդոց սրտից իւրեանց չարաց։
զի առնելով արասցուք զամենայն բան որ ելանէ ի բերանոյ մերմէ, արկանել խունկս տիկնոջն երկնից եւ նուիրել նմա նուէրս, որպէս արարաք մեք եւ հարքն մեր եւ թագաւորքն մեր եւ իշխանքն մեր՝ ի քաղաքս Յուդայ եւ արտաքոյ Երուսաղեմի, եւ էաք հացալիցք եւ փափկացեալք, եւ չար ինչ ոչ տեսանէաք։
եւ եղիցի եթէ լուիցէ զպատգամս նզովիցս այսոցիկ, եւ խոկասցի ի սրտի իւրում եւ ասիցէ. Քաւութիւնք եղիցին՝՝ ինձ, եթէ ես ըստ մոլորութեան սրտի իմոյ գնայցեմ. զի մի՛ կորուսանիցէ մեղաւորն զանմեղն՝՝.